امنیتی‌شدن سیاست خارجی ج.ا. افغانستان: سطوح و نشانه‌ها

سیاست‌گذاری خارجی و تامین منافع ملی از طریق آن، یکی از اساسی‌ترین نیازها و به‌همان‌سان از پیچیده‌ترین وظایفی برای همه دولت‌های ملی به‌شمار می‌آید. افغانستان نیز در طول تاریخ، مسیر دشواری را برای دست‌یابی به اهداف و منافع ملی طی کرده و با در نظر گرفتن نیازها و امکانات ملی خویش، جهت‌گیری‌ها و رویکردهای متعددی را در سیاست خارجی خود اتخاذ و دنبال کرده است. دراین‌میان، دورۀ بیست-سالۀ اخیر که با استقرار نظام جمهوری و تحولات چشمگیر در معادلات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و درعین‌حال تهدیدات فراوان به‌ویژه امنیتی برای افغانستان همراه بود، از اهمیت بالایی در سیاست خارجی کشور برخوردار است. ازاین‌جهت، نوشتار حاضر در پی پاسخ‌گویی به این پرسش است که «نشانه‌های امنیتی‌شدن سیاست خارجی افغانستان بین سالهای 2001 تا 2021م چه بوده و در چه سطوحی بازنمایی شده-اند؟» فرضیۀ پژوهش این است که «یکی از بارزترین ویژگی‌های سیاست خارجی افغانستان در دورۀ مورد بررسی، جنبۀ امنیتی آن بوده که اتخاذ رویکرد امنیتی- نظامی و برنامه‌های خلع سلاح به همراه پیشبرد پروسۀ صلح در سطح داخلی و نیز، رویکرد سیاسی- امنیتی و ائتلاف راهبردی- امنیتی همراه با لابی‌گری در نشست‌های دو و چندجانبۀ ‌دولتی و همایش‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای در سطح خارجی، از مهمترین نشانه‌های آن بوده‌اند». به‌منظور بررسی این فرضیه، چارچوب نظری امنیتی‌کردن و روش کیفی مبتنی بر رویکرد تحلیل محتوا مورد استفاده قرار گرفته و داده‌های این پژوهش از منابع کتابخانه‌ای و اینترنتی استخراج شده است.

securitization of the foreign policy of the islamic republic of afghanistan: levels and signs

foreign policy and providing national interests through it is one of the most basic needs and at the same time one of the most complex duties of all national governments. throughout history, afghanistan has also passed a difficult path to achieve national goals and interests, and taking into account its national needs and possibilities, it has adopted and followed several orientations and approaches in its foreign policy. meanwhile, the recent 20-year period, which was associated with the establishment of the republican system and significant changes in the regional and extra-regional equations of afghanistan, and at the same time with many threats, especially security, is of great importance in the country’s foreign policy. therefore, the present article seeks to answer the question, &what were the signs of the securitization of afghanistan’s foreign policy between 2001 and 2021 and at what levels were they represented?& the hypothesis of the research is that &one of the most prominent features of afghanistan’s foreign policy in the period under review is its security aspect, which is the adoption of a security-military approach and disarmament plans along with the advancement of the peace process at the domestic level, as well as a political-security approach and the strategic-security alliance along with lobbying in bilateral and multilateral meetings of the government and regional and extra-regional conferences at the foreign level have been one of its most important signs. in order to investigate this hypothesis, the theoretical framework of securitization and the qualitative method based on the content analysis approach have been used, and the data of this research has been extracted from library and internet sources.