سناریوهای آیندۀ نظم بین‌المللی برپایۀ ساختار و راهبرد بازیگران

سیاست جهانی، پس از فروپاشی نظام دوقطبی، به مرحلۀ نوینی از زیست خود گام نهاده است که به‌دلیل پیچیدگی و افزایش عدم‌قطعیت‌های محیط بین‌المللی، شکست یکجانبه‌گرایی و افول نسبی هژمونی، تنوع در کنشگران رسمی و غیررسمی، چرخش‌های نظری، مفهومی، و معنایی در روابط بین‌الملل و پیدایش قدرت‌های نوظهور، بر آشوبناکی این محیط بیش‌از‌پیش افزوده شده است. تامل و تفکر دربارۀ اینکه آیندۀ نظم بین‌المللی پس از سپری کردن دوران گذار به چه سویی خواهد رفت و کشورها و قدرت‌های نوظهور در آن چه جایگاهی خواهند داشت، به یکی از مسائل و مباحث نظری مهم در میان اندیشمندان و سیاستمداران تبدیل شده و همۀ کشورها، خواهان دستیابی به جایگاه مطلوب‌تر و سهم بیشتری برای نقش‌آفرینی در آیندۀ نظام بین‌الملل هستند. پژوهش حاضر، در پی پاسخ‌گویی به این پرسش است که «براساس چشم‌اندازها و روایت‌های مطرح‌شده دربارۀ آیندۀ نظم جهانی و برپایۀ همگرایی و واگرایی میان قدرت‌های نوظهور و سنتی نظام بین‌الملل، چه نظم‌هایی در آیندۀ نظام بین‌الملل، از مطلوبیت بیشتری برخوردار خواهند بود؟» و «سناریوهای برتر آیندۀ نظم بین‌المللی، چه سناریوهایی هستند؟» پژوهش حاضر، دارای رویکرد آینده‌پژوهی بوده و از روش تحلیل ساختار و راهبرد بازیگران استفاده کرده است. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از طریق نرم‌افزار مکتور انجام شده و جامعۀ آماری پژوهش، تعداد 25 نفر از خبرگان دانشگاهی را که به‌صورت نمونه‌گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب شده‌اند، دربرمی‌گیرد. یافته‌های پژوهش، بیانگر این است که اگرچه آیندۀ نظم بین‌الملل، به‌دلیل پیچیدگی و سیال بودن محیط و عدم‌قطعیت‌های پرشمار، دچار ابهام است، اما برپایۀ کنشگری قدرت‌های نوظهور در تعامل و رقابت با قدرت‌های سنتی، تمایل بازیگران به وقوع نظام چندقطبی، چندمرکزی، و جهان مناطق، بیش از سایر چشم‌اندازها است.

scenarios for the future of international order based on the structure and strategy of the actors

world politics has entered a new phase of its life after the collapse of the bipolar system. due to the complexity and increasing uncertainties of the international environment, the failure of unilateralism and the relative decline of hegemony, diversity in formal and informal actors, theoretical, conceptual and semantic differences in international relations and the emergence of emerging powers have added to the chaos of this environment. contemplation of what the future of international order will look like after the transition period and what place countries and emerging powers will have in it is one of the most important theoretical issues and debates among scholars and politicians. all countries want to achieve a more desirable position and a greater share to play a role in the future of the international system. the present study seeks to answer the question that based on the perspectives and narratives about the future of world order and based on the convergence and divergence between the emerging and traditional powers of the international system, which disciplines will be more desirable in the future of the international system, and what are the preferred scenarios for the future of the international order?the research has a futures research approach using the analysis of the structure and strategy of the actors and the data analysis has been done through the maker software. the statistical population of the study includes 25 university experts who have been selected by purposive non-random sampling.the research findings indicate that although the future of international order is ambiguous due to the complexity and fluidity of the environment and numerous uncertainties, based on the activism of emerging powers in interacting and competing with traditional powers, the tendency of the actors indicates the emergence of a multipolar, multicenter system and world regions more than other perspectives.