وضعیت سین‌کیانگ و روابط چین و ترکیه

منطقۀ خودمختار سین‌کیانگ از دوران سلسلۀ هان، برای حاکمان چینی درحکم یک معمای پیچیده عمل کرده و مردم آن در حوزه‌های فرهنگی، مذهبی، قومی و... متفاوت بوده‌اند. افزون‌براین، ویژگی‌های جغرافیایی و وجود یک منطقۀ مرزی از عوامل دیگری است که کنترل چین بر این منطقه را به‌چالش کشیده است. با شروع سال 1949، چین با جدایی‌طلبی اویغورها و استقلال ترکستان شرقی، به‌عنوان یک معضل داخلی، روبه‌رو شد. از اوایل دهۀ 1990، چین، جنبه‌های بین‌المللی این معضل را به‌رسمیت شناخت و مجبور به مقابله با تجلی‌های خارجی آن شد. این سیاست جدید، روابط چین با ترکیه را که افزون‌بر پیوندهای تاریخی، زبانی، مذهبی و فرهنگی با اویغورهای مسلمان، به‌لحاظ ایدئولوژیکی هم از ملی‌گرایی اویغور الهام گرفته و جایگاه مناسبی برای پناهندگان اویغور است، تحت تاثیر قرار داد؛ بنابراین، نگارندگان قصد دارند به این پرسش پاسخ دهند که «وضعیت سین‌کیانگ چه تاثیری بر روابط چین و ترکیه داشته است؟» به‌نظر می‌رسد، کیفیت و کمیت روابط چین و ترکیه پیش از دهۀ 1990، با تاثیرپذیری از دگرگونی‌های سین‌کیانگ، در وضعیت نامطلوبی بوده و تحولات سین‌کیانگ پس از دهۀ 1990، تحت تاثیر روابط اقتصادی، نظامی، و سیاسی بین دو کشور، به‌زیان اویغورها مدیریت شده است.

the xinxiang situation and china-turkey relations

xinjiang autonomous region has been a complex puzzle for chinese rulers throughout history and its people have been diverse in cultural, religious, and ethnic areas. in addition, geographical features and the existence of a border region challenge china’s control on this area. since 1949, the uyghur separatists and the independence of east turkestan as an internal problem. since early 1990s, china has recognized the international aspects of this dilemma and has been forced to confront its consequences. the new policy affected china’s relations with turkey, which in addition to its historical, linguistic, religious and cultural ties with the muslim uighurs, was ideologically inspired by uighur nationalism as well as a suitable place for uyghur refugees.so the authors intend to investigate how the xinjiang situation has affected china-turkey relations. it seems that the quality and quantity of china-turkey relations before the 1990s have been affected by the xinjiang developments, and have been undermined, and the xinjiang developments after the 1990s have been managed at the expense of the uighurs by the economic, military and political relations between the two countries.