دیپلماسی ترجمه انگاره‌ای نوآورانه، چشم‌اندازی نوین

دولت‌ها در برقراری مناسبات بین‌المللی و روابط ژئوپلیتیک از ابزارهای متفاوتی بهره می‌گیرند که دیپلماسی عمومی یکی از آن‌هاست. دیپلماسی عمومیِ هر کشور در ایجاد تصویر ملی مناسب نزد دیگران و تصحیح برداشت آن‌ها نقشی تعیین کننده دارد و می‌تواند در پیشبرد اهداف فرهنگیسیاسی کشور‌ها به‌ویژه در مقابله با تهدید‌های بین المللی با هدف تامین امنیت ملی کشور‌ها نقش ایفا کند. ترجمه به مثابه کنشی فرهنگی و ابزاری کارا می‌تواند در تامین اهداف دیپلماسی عمومی نقشی مهم ایفا نماید. این مقاله بر آن است که علاوه بر پیشنهاد و تبیین مفهوم دیپلماسی ترجمه، به مثابه شاخه‌ای از دیپلماسی عمومی، با استفاده از روش پژوهش ترکیبی، عملکرد دستگاه‌‌های متولی دیپلماسی ترجمه را ارزیابی کند، دستگاه‌هایی مانند سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، مرکز ساماندهی ترجمه، مجمع جهانی اهل بیت، جامعه المصطفی، سازمان تبلیغات اسلامی و مجتمع جهانی تقریب. ابزارهای دریافت داده‌های این پژوهش عبات بودند از انجام مصاحبه اختصاصی با کارگزاران مربوط و طراحی پرسشنامه تخصصی . یافته‌های پژوهش نشان داد دیپلماسی ترجمه در صورتی که هوشمندانه به‌کار گرفته شود می‌تواند در زدودن انگاره‌‌های منفی از افکار عمومی کشور‌های دیگر و خلق تصویری مثبت از فرهنگ و جامعه‌ی کشور مجری این نوع دیپلماسی موثر باشد.

Translation Diplomacy Innovative Supposition, New Perspective

Abstract Nationstates employ different tools for establishing international and geopolitical relations. Public Diplomacy (PD), as an important tool, plays a decisive role in creating an appropriate national image and correcting misunderstandings and/or negative images of a nation in the minds of “others”. Moreover, it can help advance the cultural and political goals of a nationstate in different parts of the globe, counter international threats, and provide national security. Functioning as a cultural action and an efficient tool, translation can play a significant role in achieving public diplomacy goals. The study presented in this paper defines and elaborates the concept of Translation Diplomacy (TD) as a very influential subcategory of public diplomacy. It evaluates not only the performance of Iranian state organizations and actors involved in developing, dictating, enforcing and implementing the policies of the Iranian TD abroad from 1997 to 2013 but also the consequences of the activities employing mixedmethod research. To this end, a questionnaire was developed based on the theoretical concepts derived from the current literature in translation studies and PD and the propositions derived from exclusive interviews done with relevant figures in the field. The questionnaire was validated and then administered among some 50 Iranian cultural diplomats to have their opinion regarding the topic of the study, providing a basis for elaborating the concept of TD thereof. The results of the study indicate that TD can be very helpful in correcting negative perceptions of foreign publics and creating positive images of TD practitioners and their culture.