|
|
|
|
ویژگی‌های پان‌شیعیسم جریان صدر در عراق پساداعش
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عالیشاهی عبدالرضا ,فروزان یونس ,مسعودنیا حسین
|
|
منبع
|
پژوهش نامه ايراني سياست بين الملل - 1398 - دوره : 7 - شماره : 2 - صفحه:193 -216
|
|
چکیده
|
پس از برگزاری انتخابات پارلمان عراق در 12 مه 2018، ائتلاف سائرون به ریاست مقتدی صدر با در اختیار گرفتن بیشترین کرسی‌های پارلمان عراق، سعی در تشکیل دولتی هدفمند و اعمال سیاست‌هایی داشته است که کشور عراق را به سمت ثبات، توسعه و امنیت سوق دهد. در این مقاله، هدف نویسندگان ارائه پاسخ بدین سوال است که اصولاً مهم‌ترین ویژگی‌ها و کارکردهای پان شیعیسم جریان صدر در عراق پساداعش چیست؟ یافته‌های مقاله که بر اساس تئوری شکاف‌های اجتماعی است، حکایت از این مسئله دارد که سه رویکرد کلان در سیاست‌های جریان صدر دیده می‌شود. نخست اقتدارگرایی شخصی صدر، دوم سیاست‌های پراگماتیستی وی در گفتگو با اهل سنت و جریان وهابیسم سعودی و رویکرد کلان سوم حاکی از ناسیونالیسم افراطی وی دارد. در کنار این سه علت اصلی، سه عامل دیگر نیز به‌منزله دلایل تسهیل کننده در نظر گرفته شده‌اند که عبارتند از: عدم دخالت مرجعیت نجف در مسائل سیاسی، چالش با نیروهای حشدالشعبی و اتخاذ مواضع مبهم و دوپهلو در قبال جمهوری اسلامی ایران و سوریه. روش تحقیق مقاله حاضر تبیینی و بهره‌گیری از منابع مکتوب و مجازی است.
|
|
کلیدواژه
|
مقتدی صدر; عراق; اقتدارگرایی; ناسیونالیسم; شکاف شیعیان
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, ایران, دانشگاه اصفهان, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The Features of Sadr’s PanShiism in the PostISIS Iraq
|
|
|
|
|
Authors
|
Alishahi Abdolreza ,Forouzan Younes ,Masoudnia Hossein
|
|
Abstract
|
Abstract;Having won the majority in the 2018 Iraqi parliamentary general elections, the Sauron coalition headed by Muqtada alSadr attempts to stabilize the country, maintain security and run economic development plans. This article aims to answer the following question: what are the most important features and indicators of the Sadr PanShi 'ite movement in the postISIS Iraq? Taking advantage of the theory of social gaps, the authors found out the Sadr 's current three major political approaches: Sadr 's personal authoritarianism, his pragmatic dialogue with the Sunnis and the Saudi Wahhabism, and his extreme nationalism. In addition to these three main causes, three other factors have been considered as facilitating factors: the lack of interference of Najaf 's authority in political affairs, challenges with The Popular Mobilization Forces and the ambiguous stance towards the Islamic Republic of Iran and Syria. The research method of this paper is explanative and based on the written and virtual resources.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|