مقایسه سیاست خارجی بوش و اوباما در قبال پرونده هسته‌ای ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
طباطبایی محمد ,منتظری حمیدرضا
|
|
منبع
|
پژوهش نامه ايراني سياست بين الملل - 1397 - دوره : 7 - شماره : 1 - صفحه:85 -112
|
|
چکیده
|
مواجهه با پرونده هسته‌ای ایران یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی ایالات‌متحده آمریکا در دوران ریاست جمهوری جرج بوش و باراک اوباما بوده است. با عنایت به این موضوع، پژوهش پیش‌رو نیز درصدد مقایسه رویکرد آن‌ها بوده و هدف اصلی نوشتار پاسخ به این پرسش‌هاست که رویکرد بوش و اوباما نسبت به پرونده هسته‌ای ایران چه تفاوت‌هایی با هم داشت و برمبنای کدام رهیافت‌های روابط بین‌الملل قابل توصیف و تحلیل است؟ برمبنای داده‌های تحقیق، عملکرد جرج بوش و کابینه او که به‌شدت متاثر از آموزه‌های نو محافظه‌کاری بود، در چارچوب رهیافت رئالیسم تهاجمی قابل تحلیل است. زیرا آن‌ها با تاکید بر استثناگرایی آمریکا، تهدید مداوم مبنی بر حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران و همکاری نکردن با دیگر کنشگران درگیر در این ماجرا، عملکردی عمدتاً یکجانبه‌گرایانه را در قبال پرونده هسته‌ای ایران در پیش گرفته بودند. از سوی دیگر، باراک اوباما با بهره‌گیری از مولفه‌های نهادگرایی نئولیبرال، خواستار همکاری، تعامل، ایفای نقش دیپلماسی، بهره‌گیری از قدرت نرم و ظرفیت سازمان‌های بین‌المللی در سیاست خارجی بود. بنابراین او توانست با اتخاذ سیاست چندجانبه‌گرایی آمریکا محور، اجماع قدرت‌های بزرگ و نهادهای تاثیرگذار سیاسی و اقتصادی را در مقابله با ایران کسب کرده و گروه 1+5 و ایران بعد از مذاکراتی طولانی به توافق رسیدند.
|
|
کلیدواژه
|
آمریکا، رئالیسم تهاجمی، نهادگرایی نئولیبرال، پرونده هسته ای ایران، تحریم، سازمان ملل متحد
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبائی, گروه روابط بین الملل, ایران, دانشگاه علامه طباطبائی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|