دیپلماسی علمی در اسناد فرادستی ایران و چگونگی تعامل با سازمان‌های بین‌المللی مطالعه موردی: سرن، توآس و آیسسکو

بهره‌گیری از ظرفیت‌های علمی و فناوری با هدف تامین اهداف و منافع ملی و رسیدن به سطحی از همکاری‌های بین‌المللی، پدیده‌ای است که با نام «دیپلماسی علمی» مورد استفاده دولت‌ها قرار می‌گیرد. دیپلماسی علمی به دولت‌ها امکان می‌دهد تا در مناسبات دوجانبه و یا چندجانبه خود در سازمان‌های بین‌المللی که ماهیتاً سازمان‌هایی برای شکل‌دهی به همکاری بین‌المللی‌اند، به پیگیری منافع و مطالبات خود و تعامل با نظام جهانی مبادرت نمایند. سوال پژوهش حاضر این است که شاخصه‌های دیپلماسی علمی در اسناد فرادستی جمهوری اسلامی ایران چیست و نحوه تعامل بر اساس شاخصه‌های مذکور در سازمان‌های بین‌المللی (سرن، توآس و آیسسکو) چگونه صورت می‌گیرد؟ مقاله حاضر به روش توصیفی و از طریق تحلیل محتوای کیفی مفاد اسناد فرادستی جمهوری اسلامی ایران فرضیه پژوهش را این‌گونه مطرح می‌کند که در اسناد فرادستی، شاخصه‌های دیپلماسی علمی در ابعاد همکاری‌های علمی بین‌المللی، پژوهش‌های مشترک علمی، شبکه‌سازی نخبگان و دانشمندان در سطح منطقه‌ای و جهانی مطرح‌شده و جهت کلی تلاش‌های دیپلماسی علمی ایران در سازمان‌های بین‌المللی مذکور نیز در راستای اجرا و پیاده‌سازی شاخصه‌های بیان‌شده صورت می‌گیرد.

Science Diplomacy in the National Documents of Iran and Quality of Interaction with the International Organizations Case study: CERN, TWAS and ISESCO

The use of scientific and technological capacities to meet the national goals and interests and to reach a level of international cooperation is a phenomenon which used by governments as scientific diplomacy. Scientific diplomacy allows governments to pursue their interests and demands and interact with the global system in their bilateral or multilateral relations with international organizations, which are essentially organizations for shaping international cooperation. The main question of this research is what are the main characteristics of science diplomacy in the strategic documents of the Islamic Republic of Iran, and how I.R. Iran interact in international organizations (Case study: CERN,TWAS and ISESSCO) based on these characteristics? The methodology of the current research is the descriptive method through analyzing of the qualitative content of macro documents and how to use of these indicators regarding Iran’s interplay with international organizations. The main hypothesis of the article is that with reviewing the major documents of the Islamic Republic of Iran, the features of the country 's diplomacy can be expressed in international scientific cooperation, joint scientific research, networking of elites and scientists in the region and the world and the purpose of the total efforts of Iranian diplomacy in the international organizations is based on the implementation of the mentioned indicators.