پیش‌بینی بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری بر اساس ذهن‌آگاهی و شفقت‌ورزی به خود

مقدمه: بهزیستی ذهنی یکی از سازه های مهم بهداشت روان است که شناسایی عوامل تاثیرگذار در آن از اهمیت شایانی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر پیش بینی بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری بر اساس ذهن آگاهی و شفقت ورزی به خود است. روش ها: در این مطالعه توصیفی همبستگی، 250 دانشجوی پرستاری از دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد در سال تحصیلی 1394با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. جهت گردآوری داده ها سه مقیاس روا و پایا شامل بهزیستی ذهنی(مولوی) و ذهن آگاهی بائر(baer) و شفقت ورزی به خود نف (neef) مورد استفاده قرار گرفت . تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد.نتایج: یافته ها نشان داد که بین ذهن آگاهی و شفقت ورزی به خود با بهزیستی ذهنی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از آن است که متغیرهای ذهن آگاهی و شفقت ورزی به خود نقش معناداری در تبیین واریانس بهزیستی ذهنی دارند و در مجموع 31 درصد واریانس بهزیستی ذهنی را پیش بینی می کند. ضرایب استاندارد بین ذهن آگاهی و بهزیستی ذهنی (001/0, p< 182/0= beta;) و ذهن آگاهی و شفقت ورزی به خود (001/0, p<145/0= beta;) به دست آمد. این یافته ها نشان دهنده این موضوع است که ذهن آگاهی نقش بیش تری در پیش بینی بهزیستی ذهنی دانشجویان پرستاری دارد.نتیجه گیری: با افزایش ذهن آگاهی و شفقت ورزی به خود در دانشجویان می توان میزان بهزیستی ذهنی ایشان را افزایش داد و می توان از این متغیرها برای ارتقای رضایت از زندگی دانشجویان پرستاری بهره برد.