تاثیر ارائه بازخورد و تشویق در بهبود مستندسازی دستیاران

مقدمه: بررسی ها نشان می دهد که به کارگیری مداخلات تغییر رفتار می تواند در بهبود میزان مستند سازی موثر واقع گردد. این مطالعه تاثیر ارائه بازخورد و تشویق را بر بهبود مستندسازی دستیاران گروه جراحی دانشگاه علوم پزشکی کاشان مورد ارزیابی قرار داد. روش ها: در یک مطالعه نیمه تجربی در سال1392 1393 تاثیر مداخله ارائه بازخورد و تشویق بر میزان مستندسازی 19 دستیار جراحی بیمارستان شهید بهشتی کاشان ارزیابی شد. در سه فاز قبل از مداخله، بعد از مداخله و 3 ماه بعد از مداخله 5 پرونده پزشکی به ازای هر دستیار(95 پرونده) انتخاب شد و میزان مستندسازی آنها توسط چک لیست بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون ttest و ویﻠﮑاکسون تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میزان مستندسازی پرونده های پزشکی دستیاران گروه جراحی در مرحله قبل از مداخله و بعد از مداخله و سه ماه بعد از قطع مداخله تغییرات معناداری داشت (0001/0p=). یافته ها نشان داد میزان مستندسازی اطلاعات فرم های شرح حال، سیر بیماری، پذیرش و خلاصه ترخیص و گزارش عمل دستیاران گروه جراحی بعد ازقطع مداخله تغییرات معناداری داشت(0001/0p=). نتیجه گیری: از آنجا که نتایج مطالعه نشان داد ارائه بازخورد و تشویق بر بهبود رفتار مستندسازی دستیاران تاثیر مثبت دارد توصیه می شود عملکرد مستندسازی دستیاران به طور منظم مورد بررسی قرار گیرد و به دستیاران و سایر گروه های ذینفع بازخورد داده شود.

The Effect of Feedback and Incentive Mechanisms on Improving Residents’ Medical Record Documentation Procedure

Introduction: Studies indicate that using behavior changing interventions may improve medical record documentation. This study aimed to examine the effect of feedback and incentive mechanisms on medical record documentation among surgery residents in Kashan University of Medical Sciences. Methods: This quasiexperimental study examined the effect of feedback and incentive mechanisms on 19 surgery residents rsquo; medical record documentation in Kashan Shahid Beheshti Hospital in 201314. During three phases of preintervention, postintervention and 3 months after intervention, five medical records for each resident (total=95) were selected and assessed using a checklist. Data were analyzed by means of ttest and Wilcoxon test. Results: There were significant changes in surgical residents rsquo; medical record documentation during pre intervention, postintervention three months after intervention (P=0.0001). Findings showed that the rate of documentation in medical history form, course of disease, reception and discharge summary, and surgery report had significant changes after the interventions (P= 0.0001). Conclusion: Since the results showed that feedback and incentive mechanisms had positive impacts on improving residents rsquo; documentation behavior, it is suggested that residents rsquo; documentation performance should be regularly assessed and feedbacks be provided for other residents and stakeholders.