مقایسه قابلیت کارآفرینی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران

مقدمه: امروزه اهمیت کارآفرینی در توسعه جوامع آشکار و نقش دانشگاه ها در این خصوص ویژه است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه قابلیت کارآفرینی شامل پنج ویژگی کنترل درونی، استقلال طلبی، توفیق طلبی، ریسک پذیری، خلاقیت دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال تحصیلی 92-93 انجام گردید. روش ها: در یک مطالعه مقطعی 750 دانشجوی شاغل به تحصیل دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال تحصیلی 92-93به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ای محقق ساخته شامل 74 گویه با مقیاس لیکرت پنج درجه ای بود. داده های حاصله با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس و دانکن تحلیل گردید. نتایج: قابلیت کارآفرینی اغلب دانشجویان 72/93 درصد (687 نفر) نامطلوب بود. بین دانشکده های مورد مطالعه از نظر قابلیت کارآفرینی (015/0p= و 1/14f=)، مولفه های استقلال طلبی (03/0p= و 59/8f=) و توفیق طلبی (05/0p= و 34/6f=) با اطمینان 95% و خلاقیت (005/0p= و 23/25f=) و کنترل درونی (001/0p= و 78/63f=) با اطمینان 99% اختلاف معناداری مشاهد شد. دانشجویان دانشکده های بهداشت و پرستاری و مامایی از نظر قابلیت کارآفرینی، توفیق طلبی، استقلال طلبی و خلاقیت؛ بدون اختلاف در یک گروه قرار دارند اما میزان این مولفه ها، از دانشجویان دانشکده پیراپزشکی کم تر و با آن اختلاف معناداری دارد. از نظر کنترل درونی بین دانشجویان هر سه دانشکده اختلاف معناداری مشاهده شد، ولی در ویژگی ریسک پذیری اختلاف معناداری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: ضعف قابلیت کارآفرینی دانشجویان نمایان گر ضرورت برنامه ریزی و توجه بیش تر به تقویت مولفه های موثر بر قابلیت کارآفرینی در برنامه های آموزشی و کمک آموزشی است.

Effective Factors in Clinical Education Quality from the Viewpoints of Operation Room and Anesthesiology Students in Torbat Heydarieh University of Medical Sciences

Introduction: Clinical education is one of the most important aspects of medical and paramedical students' education and has a determining role in the professional future of these students as well as other professionals in health care. So this study aimed to evaluate the effective factors in the quality of clinical education from the viewpoints of operation room and Anesthesiology students in Torbat Heydarieh University of Medical Sciences. Methods: In this descriptive crosssectional study, a number of 115 students of operation room and Anesthesiology studying in Torbat Heydarieh university of Medical science in 2015 were selected through convenient sampling in that period of time. The data was collected through a questionnaire consisted of three parts. Part one dealt with demographic characteristics of the participants. Part two was adapted from the valid and reliable Ghorbanian`s questionnaire. Part three was a researcher made student`s efficacy questionnaire which its validity and reliability were calculated in this study. The mean scores of the evaluated domains were between 0 and 100 and were consequently categorized at three levels: weak, medium and desirable. The collected data was analyzed using descriptive statistics and independent Ttests. Results: the mean age of the students was 21.69 ±1.41. The mean scores of the assessed domains were: goals and educational plans (51.03 ±23.77), Instructor (51.21 ±26.47), dealing with students (52.85 ±24.89), educational environment (47.85 ±0.288), supervision and evaluation (44.76 ±29.08) and selfefficacy (63.67 ±20.15). The mean scores of Instructor (55.88 ±22) and dealing with students (52/5 ±55.05) were the highest among Operation Room and Anesthesiology students, respectively. There was no significant difference between the two groups regarding the evaluated domains (p=0.25). Conclusion: The mean scores of goals, Instructor, dealing with students, educational environment, supervision and evaluation, and selfefficacy were in average level. Therefore, educational interventions are recommended to promote educational goals, efficacy of instructors, dealing with students, educational environment and selfefficacy of students in clinical settings.