مقایسه اثربخشی پیام کوتاه و سخنرانی در باز آموزی پرستاران

مقدمه: با توجه به مشکلاتی که در آموزش پرستاری به روش سخنرانی وجود دارد و مبهم بودن اثربخشی آموزش بوسیله پیام کوتاه، این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی دو روش باز آموزی از طریق پیام کوتاه و سخنرانی انجام گرفت. روش ها: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای تصادفی شده بود که در سال 1392 انجام گرفت. نمونه ها در این مطالعه به صورت نمونه گیری خوشه ای و از بین پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر اراک انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به دوگروه سخنرانی (گروه اول: 43 نفر) و پیام کوتاه (گروه دوم: 43 نفر) تقسیم شدند. آموزش ضمن خدمت در مورد کتواسیدوز دیابتیک از طریق سخنرانی برای گروه اول و از طریق سرویس پیام کوتاه برای گروه دوم ارائه شد و سپس یک ماه پس از پایان آموزش، میزان آگاهی پرستاران هر دوگروه مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته حاوی اطلاعات دموگرافیک و سوالات مربوط به سنجش دانش پیرامون کتواسیدوز دیابتیک بود که شامل23 عبارت چهار گزینه ای بود، به پاسخ صحیح هر سوال، نمره یک و پاسخ منفی، نمره صفر اختصاص داده شد. این ابزار پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی زوجی، تی مستقل و کوواریانس تحلیل شد. نتایج: بین میانگین نمرات پس آزمون دو گروه بازآموزی از طریق پیام کوتاه (68/2 ±15/16) و سخنرانی (86/1 ±93/18) اختلاف معنادار آماری وجود داشت. به طوری که میانگین نمرات گروه آموزش از طریق سخنرانی بیش تر از بازآموزی از طریق پیام کوتاه بود (001/0 > p، 49/5=). نتیجه گیری: اجرای باز آموزی از طریق سخنرانی بیش تر از پیام کوتاه در افزایش آگاهی پرستاران اثربخش بود. پیشنهاد می گردد علاوه بر آموزش سخنرانی به عنوان یک روش اثربخش جهت پرستاران، روش های دیگری از جمله استفاده از سیستم پیام کوتاه هم در نظر گرفته شود.

Comparing the effectiveness of SMS and lectures on the job training for nurses

Introduction: Due to difficulties in nursing education by teaching methods, and the uncertainty of the effectiveness of teaching by SMS, this study Comparing the effectiveness of SMS and lectures on the job training for nurses. Methods: This study was a randomized intervention study in 2014. The samples in this study were selected by cluster sampling among the nurses in hospitals of Arak. Then randomly divided into two intervention groups: lectures (Group I: 43) and SMS (Group II: n = 43). Diabetic ketoacidosis was trained through lectures for the first group and short message service for the second group. Then, knowledge of nurses examined one month after the end of training. The data were analyzed by SPSS 20, using Frequency, Percentage, Mean, Standard deviation, Independent ttest, Paired ttest and Analysis of Covariance. Results: There was a significant difference between the posttest scores of the two groups (P< 0.001, t=5.49), as the average of scores in the lecturebased group (18.93 ±1.86) was higher than that in the SMSbased group (16.15 ±2.68). Conclusion: Job training through lectures more than short message has been effective to increase the knowledge of nursing. It is suggested that in addition to the lecture as an effective method for training nurses, other methods such as the use of short message system has to be considered.