رابطه جهت‌گیری هدف با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دندانپزشکی شیراز

مقدمه: در حوزه انگیزش و یادگیری، اهداف پیشرفت اهمیت ویژه دارد و پیشرفت تحصیلی پیامد رفتاری آن محسوب می شود. جهت گیری هدف بر این فرض استوار است که رفتار انسان هدف مند است و فرد به وسیله اهداف هدایت می شود. بنابراین اثرات انگیزشی مهمی در یادگیری و عملکرد دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه جهت گیری هدف با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دندانپزشکی انجام شد.روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی مقطعی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دندانپزشکی شیراز در سال 9293 بود که علوم پایه را سپری کرده بودند. 120 دانشجو (60 دانشجوی سراسری و 60 دانشجوی واحد خودگردان) با نمونه گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. معدل دانشجویان ملاک پیشرفت تحصیلی و پرسشنامه هدف گرایی تحصیلی بوفارد (buffard) و همکاران ملاک ارزیابی جهت گیری هدف بود. تجزیه و تحلیل داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس دو راهه انجام شد.نتایج: میانگین نمره کل دانشجویان در جهت گیری تسلط (36/3±17/23) از مجموع30 نمره، جهت گیری عملکردی (51/3±85/27) و جهت گیری اجتنابی (23/5±20/23) از مجموع 35 نمره به دست آمد. یافته ها نشان داد که پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت با جهت گیری هدف تسلط (83/0=r، 0001/0plt;) و عملکردی (46/0=r، 004/0plt;) و رابطه منفی با جهت گیری اجتنابی (91/0=r، 007/0plt;) دارد. در پسران پیشرفت تحصیلی با جهت گیری عملکردی (56/0=r، 0001/0plt;) و در دختران با جهت گیری تسلط (63/0=r، 001/0plt;) و عملکردی (42/0=r، 005/0plt;) رابطه مثبت داشت. دانشجویان سراسری و واحد خودگردان فقط در جهت گیری هدف اجتنابی تفاوت معنادار داشتند (001/0=p، 27/11f=)؛ پسران عمل گراتر (002/0=p، 84/5f=) و دختران تسلط گراتر (01/0=p، 15/2f=) بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش و آموزش پذیر بودن جهت گیری هدف، سیستم آموزش دندانپزشکی می تواند در جهت بهبود انگیزش درونی و سوق دادن دانشجویان به سمت جهت گیری هدف مطلوب برنامه ریزی نماید.