عوامل موثر بر تمایل به تسهیم دانش در بین اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

مقدمه: با توجه به اهمیت فزآینده تسهیم دانش در کسب مزیت رقابتی، شناخت عوامل تاثیرگذار بر تسهیم دانش ضرورتی انکارناپذیر بشمار می‌رود. این مطالعه به شناسایی عوامل موثر بر تمایل به تسهیم دانش در بین اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز پرداخت. روش‌ها: پژوهش حاضر از منظر هدف، کاربردی و از منظر گردآوری اطلاعات و داده‌ها از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری متشکل از اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1393 بود که از این میان 147 نفر به عنوان نمونه به روش تصادفی طبقه‌بندی انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات، تلفیقی از چهار پرسشنامه استاندارد( بوک و همکاران، چو و هو، کابرا و همکاران و کنیت) استفاده گردید. امتیازدهی پرسشنامه به صورت لیکرت7 گزینه‌ای بود. برای بررسی تحلیل از آمارهای توصیفی و آزمون‌های ضریب همبستگی، تحلیل مسیر و شاخص‌های نیکویی برازش با استفاده از نرم‌افزار lisrel8. 5 استفاده گردید. نتایج: در تمایل به تسهیم دانش در اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی متغیرهای بسیاری تاثیرگذارند که از میان متغیرهای پژوهش به ترتیب متغیرهای کنترل رفتاری ادراک شده، نگرش به تسهیم دانش و هنجار ذهنی بالاترین تا پایین‌ترین ضریب همبستگی را با قصد تسهیم دانش داشتند که همگی در سطح 01/0 معنادار بودند. نتیجه‌گیری: برقراری فضای اعتماد در دانشگاه می‌تواند سهیم‌سازی دانش را از طریق تمایل و توانایی فرد برای انتقال دانش، افزایش دهد. زیرا انتقال دانش تنها وابسته به توانایی‌های فرد نیست بلکه بیش‌تر به خواسته‌های فرد وابسته است.