تبیین ظرفیت و فرهنگ کارآفرینانه در دانشگاه علوم پزشکی بابل از طریق روش تحلیل فازی

مقدمه: در سطح جهان، نظام علم اغلب کشورها در پاسخ گویی به نیاز فزاینده اجتماعی و اقتصادی به دانش و فن آوری در حال تغییر و تحول هستند. نظریه دانشگاه کارآفرین یکی از مدل‌های مطرح شده برای تبیین چهره جدید و متحول شده‌ی دانشگاه‌ها است. در واقع هدف از پژوهش حاضر تبیین ظرفیت و فرهنگ کارآفرینانه و مولفه‌های آن در دانشگاه علوم پزشکی بابل از طریق روش تحلیل فازی است.روش‌ها: پژوهش توصیفی است. جامعه آماری این تحقیق شامل اساتید، متخصصین کارآفرینی دانشگاهی و مسوولین دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1392 بود. در تحقیق حاضر، پرسشنامه دانشگاه کارآفرین گیب پس ازتایید روایی و پایایی آن مورد استفاده قرار گرفت، به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل فازی استفاده شد.نتایج: ظرفیت و فرهنگ کارآفرینانه در دانشگاه، شامل: مولفه‌های چشم‌انداز، ماموریت و استراتژی دانشگاه، حاکمیت و اداره‌ی دانشگاه، ساختار و طرح سازمانی، چندرشته‌ای، فرارشته‌ای، قدرت نفوذ و استفاده از منابع متنوع، مدیریت ذی‌نفعان و ارزش‌های جامعه، دانش‌آموختگان، انتقال دانش، مرکز رُشد، تامین مالی مخاطرات در شرکت‌های مشتق از دانشگاه، بین‌المللی‌سازی، و در نهایت، آموزش کارآفرینانه، در سطح نامناسبی قرار دارند.نتیجه‌گیری: در مسیر تبدیل شدن دانشگاه‌ها به یک دانشگاه کارآفرین به خصوص در دانشگاه‌های علوم پزشکی، لازم است که آن‌ها در ابعاد ساختاری، مدیریتی و فرهنگی خود را متحول ساخته و با گسترش زیرساخت‌های مورد نیاز، زمینه را برای ایفای کارکردهای جدید فراهم سازند.