مقایسه رضایت‌مندی دانشجویان کارشناسی پرستاری در دو روش آموزش از طریق لوح فشرده و آموزش سنتی

مقدمه: با توجه به روش‌های گوناگونی جهت ارایه آموزش، انتخاب روش‌های آموزش را می‌توان از جمله فعالیت‌هایی دانست که مدرسان با توجه به شرایط و امکانات برای رسیدن به اهداف آموزشی اتخاذ می‌کنند. این مطالعه با هدف و مقایسه رضایتمندی دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران نسبت به دو روش آموزش از طریق لوح فشرده و آموزش سنتی انجام شد. روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود. جامعه پ‍‍‍‍‍ژوهش شامل کلیه دانشجویان پرستاری ورودی مهر 88 که واحد بهداشت جامعه‌ی 3 را در نیمسال تحصیلی 92-91 می‌گذراندند، بود(38 نفر). شرکت‌کنندگان بر اساس روش تخصیص تصادفی به روش بلوک دوتایی به دو گروه آموزش با روش سنتی و آموزش با لوح فشرده تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده‌ها در این مطالعه پرسشنامه‌ی پژوهشگر ساخته‌ی رضایت سنجی از شیوه آموزشی بود که پس از تایید روایی و پایایی در پایان دوره توسط فراگیران دو گروه تکمیل شد. جهت تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی ( میانگین، انحراف معیار)، آزمون آماری آنالیز کوواریانس، آزمون کای دو و آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار رضایت‌مندی در دو گروه آموزش سنتی و آموزش لوح فشرده نیز به ترتیب 17/15±74/58 و 31/16±37/74 از مجموع 100 نمره بود. مقایسه میانگین نمرات رضایت‌مندی دانشجویان دو گروه نشان داد که نمرات رضایت‌مندی دانشجویان در دو گروه از نظر آماری تفاوت معنادار (006/0p=) داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه فوق، رضایت‌مندی دانشجویان پرستاری از آموزش با لوح فشرده در مقایسه با آموزش سنتی بیش‌تر است و مدرسان و سیاست‌گذاران آموزشی می‌توانند با توجه به نتایج این پژوهش، در آموزش دروس نظری پرستاری از روش آموزش با لوح فشرده و یا ادغام آن با سایر روش‌های آموزشی استفاده نمایند.