همسانی درونی و تحلیل عاملی تاییدی مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون در دانشجویان دختر پرستاری

مقدمه: مقدمه: تاب‌آوری به عنوان ظرفیت حفظ نسبتاٌ پایدار بهزیستی روانشناختی و استعداد ایجاد تجارب و هیجان‌های مثبت در شرایط تنیدگی‌زا و طاقت‌فرسا تعریف می‌شود. پژوهش حاضر با هدف دستیابی به همسانی درونی و تحلیل عاملی تاییدی مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون در دانشجویان دختر پرستاری اجرا شد.روش‌ها: در این مطالعه توصیفی از نوع روان‌سنجی ابزار، 500 دانشجوی دختر پرستاری مقطع کارشناسی از دانشگاه‌های دولتی علوم پزشکی کرمانشاه و همدان در سال 1393 به شیوه تصادفی انتخاب شدند؛ شرکت‌کنندگان در پژوهش مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون (cd-risc)، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری، خودکارآمدی عمومی شوارتز و جروسلم (gse-10) و مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکاران (swls) را تکمیل نمودند. جهت محاسبه پایایی، از روش همسانی درونی (آلفای کرونباخ و دونیمه‌سازی اسپیرمن- براون)و برای دستیابی به روایی هم‌زمان، همبستگی میان نمرات خودکارآمدی، پرخاشگری و رضایت از زندگی با تاب‌آوری در نظر گرفته شد. همچنین جهت مشخص شدن روایی سازه ازروش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. پردازش داده‌ها با سطح اطمینان 95/0 به کمک نرم‌افزارهای آماری lisrel-8.5 و spss صورت گرفت.نتایج: نتایج ضرایب همبستگیِ روایی هم‌زمان حاکی از همبستگی منفی و معنادار تاب‌آوری و پرخاشگری و همبستگی مثبت و معنادار با خودکارآمدی و رضایت از زندگی بود. مقدار آلفای کرونباخ و دونیمه‌سازی اسپیرمن-برون به ترتیب برابر با 669/0 و 665/0 بود. تحلیل عاملی تاییدی در ابتدا نشان داد که از میان 10 گویه مقیاس تاب‌آوری کانر- دیویدسون، گویه‌های 5 و 8 از بارعاملی پایینی برخوردارند، بنابراین، حذف شدند. پس از این اصلاح، شاخص‌های مدل ساختارعاملی تک بعدی به خوبی برازش شدند.نتیجه‌گیری: با عنایت به نقش تعدیل‌کنندگی تاب‌آوری در مشاغل استرس‌زا و طاقت‌فرسا مانند پرستاری و فقدان ابزارهای مناسب با محدودیت در سوالات برای سنجش آن، این مقیاس می‌تواند با اهداف پژوهشی و گزینش دانشجویان در جامعه هدف مورد استفاده قرارگیرد.