عناصر برنامه‌ی درسی سازنده‌گرا در آموزش پزشکی : مطالعه‌ مروری

مقدمه: آموزش و انتقال اطلاعات به عنوان یکی از کارکرد‌های مهم آموزش پزشکی به حساب می‌آید. از طرف دیگر، امروزه آموزش پزشکی به شیوه سنتی و مبتنی بر سخنرانی صرف جواب‌گو نیست و شیوه‌های جدیدی می‌طلبد. یکی از این رویکرد‌ها که شیوه‌های جدید را در آموزش پزشکی به دنبال آورده است، آموزش با رویکرد سازنده‌گرایی در مقابل آموزش سنتی است. هدف این پژوهش تبیین ویژگی‌های برنامه درسی سازنده‌گرا در آموزش پزشکی است.روش‌‌ها: در این مقاله‌ی مروری از منابع کتابخانه‌ای، اسناد و مدارک مرتبط با رویکرد سازنده‌گرایی در آموزش پزشکی و منابع اینترنتی مختلف نظیر مقالات نمایه شده در sid, magiran, science direct eric از سال2001 تا 2014 استفاده شد. با کلید واژه های فارسی و انگلیسی سازنده‌گرایی، آموزش پزشکی، عناصر برنامه درسی و اساتید به صورت ترکیبی و مجزا جستجو گردید. در ابتدا تعداد زیادی مقاله در جستجوی اولیه به دست آمد در مرحله‌ی بعد پژوهش‌گر آنهایی که فقط خلاصه در دسترس بود را حذف نمود و مرور مقالاتی که با موضوع ارتباط بیش‌تری داشتند، انتخاب و مطالب آن‌ها استخراج شد. بر مبنای مقالات اخیر در این زمینه به تبیین عناصر اصلی برنامه درسی با رویکرد سازنده‌گرا در آموزش پزشکی پرداخته شد.نتایج:. در نهایت از مجموع 120 مقاله بررسی شده مستندات 37 مقاله‌ی مرتبط و معتبر استخراج گردید. چهار عنصر برنامه درسی شامل هدف، محتوا، روش‌های تدریس و ارزشیابی در قالب رویکرد سازنده‌گرایی مورد بررسی قرار گرفت. در این رویکرد هدف آموزش توجه بر توسعه‌ی تفکر انتقادی، قدرت تحلیل و کسب بینش در دانشجویان است. محتوای برنامه مبتنی بر موقعیت‌های واقعی و اصیل آموزشی از جمله مراکز بیمارستانی یا حداقل فیلم‌های آموزشی است. روش‌های تدریس نیز مبتنی بر روش‌های پویایی است که دانشجو را درگیر فرایند آموزش می‌کند. ارزشیابی نیز فرایند محور است و در نتیجه ابزاری برای نمره دادن نبوده بلکه ابزاری برای یادگیری است.نتیجه‌گیری: با توجه به عناصر اصلی برنامه درسی در این رویکرد، آموزش در حوزه پزشکی باید مبتنی بر محیط‌های واقعی، ابزار‌های عملی و آزمایشگاهی بوده و علاوه بر آن لازم است نقش دانشجویان به عنوان نقش فعال و مشارکت جو و نقش مدرسان به عنوان نقش تسهیل‌گر برای آماده‌سازی محیط یادگیری پر رنگ گردد.