بازخورد درک شده در آموزش بالینی دانشجویان کارشناسی مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: توسعه و ایجاد صلاحیت‌های بالینی در دانشجویان رشته‌های علوم سلامت، هدف اساسی آموزش است و بازخورد معنادار و سازنده برای دستیابی یادگیرندگان به اطلاعات سازنده ضروری است. هدف این مطالعه بررسی بازخورد درک شده، توسط دانشجویان مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود.روش‌ها: این مطالعه توصیفی - مقطعی، در سال تحصیلی 93-1392 بر روی 25 نفر از دانشجویان کارشناسی مامایی ترم 7 دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که به صورت سرشماری انتخاب شدند، انجام گردید. جهت جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شد. جهت تعیین روایی محتوا و صوری پرسشنامه از نظر اساتید و صاحب‌نظران رشته آموزش پزشکی و مامایی استفاده شد و ضریب پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (86/0) محاسبه شد. در پرسشنامه از مقیاس لیکرت 5 تایی (همیشه=5، بیش‌تراوقات=4، گاهی اوقات=3، بندرت=2، هرگز=1) استفاده شد. در این پژوهش میانگین مورد انتظار بالاتر از حدوسط و برابر(4) در نظر گرفته شد، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون‌های آماری توصیفی، آزمون t تک متغیره و anova استفاده شد.نتایج: در مجموع 180 پرسشنامه توسط 24 دانشجوی مامایی به تفکیک درس و مربی تکمیل شد، نمره میانگین بازخورد درک شده توسط دانشجویان، در حیطه محتوای بازخورد(66/0±69/3)، در حیطه شیوه ارایه بازخورد(55/0±71/3) و در حیطه مهارت‌های ارایه بازخورد (67/0±94/3)، از 5 نمره بود. نمره میانگین بازخورد درک شده توسط دانشجویان، در دروس مختلف در حیطه‌های فوق تفاوت معناداری نداشت.نتیجه‌گیری: نتایج نشان دادکه، اصول ارایه بازخورد در هر 3 حیطه (محتوا، شیوه و مهارت‌های ارایه بازخورد) در حد مطلوب و مورد انتظار رعایت نمی‌شود. بنابراین توصیه می‌شود که، با افزایش آگاهی اساتید بالینی در مورد اهمیت ارایه بازخورد در رشته مامایی و آموزش اصول و شیوه‌های صحیح ارایه بازخورد به آنان، به ارتقای کیفیت آموزش بالینی مامایی کمک نمود.