ارتباط هوش هیجانی و هوش شناختی با پیشرفت تحصیلی

با توجه به اهمیت هوش هیجانی بر مسایل زندگی مطالعه حاج باقری و همکاران را که با هدف بررسی هوش هیجانی دانشجویان علوم پزشکی کاشان و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی در سال 91 صورت گرفته است، مورد بررسی قرار داده شد(1). در این مطالعه ارتباط هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی مد نظر قرار گرفته است. هوش هیجانی مجموعه‌ای از توانایی‌های شناختی و هیجانی به هم پیوسته است که به فرد کمک می‌کند تا با برقراری توازن میان افکار و هیجان‌های خود تصمیم‌گیری‌های صحیح داشته باشد(2). همچنین شامل توانایی کنترل هیجانات در خود و شناخت هیجانها در دیگران، پذیرش دیدگاه سایر افراد و کنترل روابط اجتماعی می‌باشد(3). در نتیجه لازم است در بررسی پیشرفت تحصیلی، یادگیری مهارت‌های لازم جهت مقابله با مشکلات، کنترل روابط احساسی و موفقیت‌های کاری به طور هم‌زمان هوش هیجانی (eq) و هوش شناختی (iq) نیز در نظر گرفته شود.یکی از نکاتی که در تفسیر نتایج این مطالعه باید مد نظر قرار بگیرد این مساله است که این مطالعه بر روی دانشجویان دوره کارشناسی و دکترای حرفه‌ای انجام شده است. با توجه به سیستم پذیرش دانشجوی رشته‌های علوم پزشکی در دانشگاه‌های دولتی به نظر می‌رسد کسانی که در این دانشگاه‌ها پذیرفته می‌شوند از هوش هیجانی قابل قبولی برخوردار بوده باشند. به عبارتی افرادی که از هوش هیجانی بالا و قدرت حل مساله بالا برخوردار نباشند به احتمال زیادی پیشرفت تحصیلی خوبی در مقاطع قبل از ورود به دانشگاه نداشته‌اند و این مساله آنها را از ورود به دانشگاه باز می‌دارد. بنابراین اگرچه نتایج این مطالعه از جهت ارتباط هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان بسیار کمک‌کننده است اما مطالعات دیگری بر روی ارتباط هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی در دوره‌های قبل از دانشگاه نیز ضروری به نظر می‌رسد. علاوه بر آن باید این نکته را در تفسیر نتایج مطالعه حاج باقری و همکاران مد نظر قرار داد که ممکن است عدم یافتن ارتباط معنادار ناشی از نزدیک بودن هوش هیجانی در افراد مورد مطالعه باشد. علاوه بر آن به علت تاثیر اختلالات روانی بر هوش هیجانی بهتر بود که معیارهای خروج مطالعه را تعریف کرده و دانشجویان مبتلا به هر گونه اختلال روانی از جمله استرس، افسردگی و بیش فعال را از مطالعه حذف یا به طور همزمان