درک دانشجویان پرستاری از محیط یادگیری بالینی

مقدمه: آموزش بالینی نقش کلیدی در پرستاری دارد. یکی از مهم‌ترین عوامل شناخته شده در زمینه موفقیت برنامه‌های آموزش پرستاری محیط‌های یادگیری است. هدف از انجام این مطالعه بررسی درک دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی جیرفت و کرمان از محیط یادگیری بالینی است.روش‌ها: این مطالعه توصیفی بر روی 133دانشجو مشغول به تحصیل در دانشکده پرستاری کرمان و جیرفت در سال 93-1392 انجام شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه پژوهشگر ساخته جمع‌آوری گردید. پرسشنامه با استفاده از مطالعات چیوان هان، ساریکوسکی، کاچیوالا و سکالویک تهیه شد و روایی آن باضریب روایی 8/0 و پایایی آن با استفاده از روش آزمون مجدد و ضریب همبستگی74/0 تایید شد. مقیاس پرسشنامه شش درجه ای به صورت کاملا مناسب، مناسب ، تقریباً مناسب، تقریباً نامناسب ، نامناسب و کاملا نامناسب با شیوه نمره‌دهی از صفر تا پنج بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی تست، پیرسون وanova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: میانگین نمره کل بدست آمده از درک محیط یادگیری بالینی 63/0±79/2 از 5 می باشد. کم‌ترین نمره مربوط به حیطه حمایت توسط پرسنل (18/1±24/2) و بیش‌ترین نمره مربوط به حیطه ارتباط نظارتی (08/1±01/3) بود. میانگین نمره کل درک محیط یادگیری بالینی در دانشجویان پسر و دختر (023/0, p=297/2=t) و در سال تحصیلی دوم و سوم و چهارم (035/0, p= 43/3f=) از لحاظ آماری تفاوت معناداری داشت.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد درک دانشجویان پرستاری از محیط یادگیری بالینی در سطح متوسط است. در این راستا پیشنهاد می‌شود الگوی مدیریتی بخش‌ها مورد توجه بیش‌تری قرار گیرد و الگوهای موفق و دلایل آن شناسایی شوند، به طوری که یادگیری دانشجویان و روحیه کارگروهی در تمامی بخش‌ها تقویت شود.