رابطه بین هوش هیجانی و به کارگیری مولفه‌های تدریس اثربخش استادان دانشگاه علوم پزشکی مازندران

مقدمه: امروزه توانایی تنظیم و مدیریت هیجانات استادان در کلاس درس، مقوله‌ای بسیار مهم و تعیین‌کننده برای تدریس موفق و موثر است. هدف اصلی پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین هوش هیجانی استادان و اثربخشی تدریس و به کارگیری مولفه‌های تدریس اثربخش استادان دانشگاه علوم پزشکی بود.روش‌ها: دراین پژوهش توصیفی همبستگی جامعه آماری شامل کلیه استادان دانشگاه علوم پزشکی مازندران بود که در سال تحصیلی 92-91 مشغول به تدریس بودند (393نفر). مطابق با جدول حجم نمونه کرجسی و مورگان، 191 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر شامل پرسشنامه محقق‌ساخته تدریس اثربخش و پرسشنامه هوش هیجانی بار _ ان بود. تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد.نتایج: بین متغیر هوش هیجانی استادان با انجام تدریس اثربخش توسط آنها رابطه معناداری مشاهده شد (05/0p < ). هوش هیجانی استادان با ضریب معناداری قدرت پیش‌بینی تدریس اثربخش را نشان داد (78/0, b= 0005/0p < ). بین هوش هیجانی استادان و به کارگیری همه مولفه‌های تدریس اثربخش(طراحی تدریس، اجرای آموزش، مدیریت کلاس درس، روابط انسانی، ارزشیابی و برخورداری از ویژگی‌های مطلوب شخصیتی) رابطه معناداری وجود داشت (05/0p < ).نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر آن بود که با کنترل متغیرهای سن، جنس و تحصیلات استادان، فاکتور هوش هیجانی قادر است با قدرت بالایی اثربخشی تدریس استادان را پیش‌بینی نماید. به بیان دیگر، برخورداری استادان از هوش هیجانی بالا، می‌تواند عاملی تعیین‌کننده در اثربخشی تدریس آنان باشد.