پذیرش آموزش الکترونیکی از نظر اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه

مقدمه: آموزش الکترونیکی یک نوع آموزش انفرادی است که با توجه به هزینه‌های پایین این آموزش، استفاده از آن در آموزش دانشگاهی ایران پیشنهاد شده است. در این راستا شناخت عوامل موثر در پذیرش و استفاده از آموزش الکترونیکی اهمیت دارد. این مطالعه با هدف تعیین میزان سودمندی، سهولت استفاده و موانع درک شده در آموزش الکترونیکی از نظر اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه انجام شد.روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی در میان اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمانشاه در سال 1392 انجام شد. شرکت‌کنندگان به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و با احتمال متناسب با حجم از بین دانشکده‌های مختلف انتخاب شده و اطلاعات به وسیله پرسشنامه، به صورت خودایفا جمع‌آوری گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس یک‌طرفه در سطح معناداری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: بیش‌ترین امتیاز کسب شده به ترتیب مربوط به حیطه‌های موانع (5/70%)، سهولت (4/68%) و سودمندی درک شده (2/67%) بود. بیش‌ترین امتیاز در سه حیطه سودمندی، سهولت و موانع به ترتیب مربوط به گویه‌های «دسترسی بیش‌تر به اساتید با تجربه از راه دور»، «سادگی استفاده از نرم‌افزارهای کامپیوتری مرتبط با آموزش الکترونیکی» و «پایین بودن سرعت اینترنت» بودند، که به ترتیب میانگین 76/0±82/3، 95/0±60/3، 83/0±14/4 از نمره 5 را کسب کردند.نتیجه‌گیری: با توجه به این که عامل موانع درک شده سهم بیش‌تری در انجام آموزش الکترونیکی توسط اعضای هیات‌علمی داشت، لذا به نظر می‌رسد تاکید بر رفع موانع درک شده بتواند نتایج سودمندتری در انجام آموزش الکترونیکی ایجاد کند.