مقایسه رفتار حرفه‌ای دانشجویان پرستاری و پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: بخش مهمی از رفتار حرفه‌ای پرستاران در دوران دانشجویی شکل می‌گیرد و در دوران فعالیت حرفه‌ای توسعه می‌یابد. بنابراین مقایسه رفتارهای حرفه‌ای دانشجویان در سال اول و زمان فارغ‌التحصیل شدن با پرستاران شاغل می‌تواند تصویری از چگونگی شکل‌گیری و توسعه رفتارهای حرفه‌ای در مدت زمان آموزش رسمی و غیررسمی پرستاری فراهم آورد. این مطالعه با هدف مقایسه‌ی رفتار حرفه‌ای دانشجویان پرستاری و پرستاران شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی که از نوع روندی است، رفتار حرفه‌ای کلیه دانشجویان پرستاری سال اول بالینی و سال آخر دانشکده پرستاری و مامایی مشهد و322 پرستارا شاغل در بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1390 با استفاده از پرسشنامه تعدیل شده «پرسشنامه رفتار حرفه‌ای دانشجویان پرستاری» goze مورد بررسی قرارگرفت. روایی ابزار پژوهش از طریق تعیین ایندکس روایی محتوا و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون های توصیفی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.نتایج: 72 نفر (64%) دانشجوی سال اول بالینی، 40 نفر (35%) دانشجوی پرستاری سال آخر و 322 پرستار، نمونه این پژوهش را تشکیل دادند. میانگین نمره رفتار حرفه‌ای دانشجویان پرستاری در سال اول ورود به بالین از مجموع 135 امتیاز 3/17±3/110 و در سال آخر 8/12±107 و میانگین رفتار حرفه‌ای در پرستاران بالینی 6/12±109 بود. آزمون آماری کروسکال والیس تفاوت آماری معناداری را بین سه گروه نشان نداد (2/0p=).نتیجه‌گیری: اگرچه آموزش‌های پایه پرستاری قبل از شروع کارآموزی‌های بالینی توانسته‌اند سطح قابل قبولی از رفتار حرفه‌ای را در دانشجویان سال اول ایجاد کنند، اما توسعه این رفتارها در طی کارورزی‌ها و همین‌طور پس از شروع تجارب کاری به عنوان پرستار حرفه‌ای روند مناسبی نداشته است. مطالعات بیش‌تری در مورد بررسی رفتار حرفه‌ای دانشجویان پرستاری و پرستاران شاغل با استفاده از سایر روش‌ها و همین‌طور عوامل ارتقای رفتار حرفه‌ای در آنها مورد نیاز است.