نقش برخی از عوامل زمینه‌ای در آشنایی و به‌کارگیری فناوری اطلاعات توسط اعضای هیات‌علمی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: یکی از موضوعات مطرح در آموزش امروزی تلفیق تکنولوژی‌های جدید با آموزش است که در این میان در دهه‌های اخیر فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) بیش از بقیه تکنولوژی‌ها در آموزش به کار می‌رود. هدف از انجام این مطالعه بررسی نقش برخی از عوامل زمینه‌ای در آشنایی و به‌کارگیری فناوری اطلاعات توسط اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود.روش‌ها: دراین پژوهش توصیفی مقطعی که در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد، 234 نفر از اعضای هیات‌علمی به صورت نمونه‌گیری ساده سهمیه‌ای وارد مطالعه شدند. ابزار مطالعه، پرسشنامه محقق‌ساخته برای بررسی میزان استفاده و آشنایی با فاوا بود که روایی محتوای آن توسط 10 نفر از اساتید حوزه آموزش تایید شد و پایایی آن بر اساس الفا کرونباخ 85/0 به دست آمد. پس از جمع‌آوری اطلاعات با کمک آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل داده‌ها انجام شد.نتایج: یافته‌های حاصل از اطلاعات 201 پرسشنامه‌ها تکمیل شده نشان داد، میانگین نمره خود ارزیابی آشنایی با کامپیوتر از مجموع 5 نمره 15/1±98/3 و آشنایی با اینترنت 71/0±98/2 بود. آشنایی با کامپیوتر مردها، بیش‌تر از زنان، استادیارها بیش از دیگر مرتبه‌های علمی و مقطع سنی کم‌تر از 35 سال نیز بیش از بقیه بود و این اختلاف‌ها معنادار بود(05/0p < ). در بررسی رابطه آشنایی و به‌کارگیری کامپیوتر و اینترنت با سابقه تدریس همبستگی منفی و معنادارمشاهده شد(05/0p < ). 2/62% اساتید سه الی چهار ساعت و بیش‌تر از چهارساعت از کامپیوتر استفاده می‌کردند. میزان به‌کارگیری کامپیوتر در سن کم‌تر از 35 سال بیش از بقیه و در بین گروه‌های بالینی و غیر بالینی نیز اختلاف معنادار بود(05/0 p < ).نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این پژوهش میزان آشنایی و به‌کارگیری فاوا در بین همه گروه‌های اعضای هیات علمی کم‌تر از حد انتظار و در عین حال یکسان نبوده و با افزایش سن و بالینی بودن هیات علمی، میزان به‌کارگیری فاوا کاهش می‌یابد و لازم است این متغیرها در برنامه‌های توانمندسازی اساتید در نظر گرفته شود.