نظرات دندانپزشکان در مورد برنامه آموزش مداوم

مقدمه: آموزش مداوم می‌تواند نقش بسزایی در افزایش و پایش سطح دانش و مهارت‌های دندانپزشکان داشته باشد. لذا بررسی کیفیت و چگونگی برنامه‌های آموزش مداوم امری ضروری به نظر می‌رسد. هدف از مطالعه حاضر تعیین نظرات دندانپزشکان ایرانی در مورد آموزش مداوم در زمینه بیماری‌های دهان و دندان بود.روش‌ها: مطالعه به صورت توصیفی -مقطعی بر روی 300 دندانپزشک شرکت‌کننده در پنجاه و دومین کنگره انجمن دندانپزشکی ایران در سال 1391 انجام گرفت. جمع‌آوری داده‌ها توسط پرسشنامه که حاوی مشخصات فردی، اولویت‌بندی عناوین برنامه‌های آموزش مداوم بیماری‌های دهان و دندان (از 1-10نمره داده شد، هر چه میانگین کم‌تر، بیانگر الویت بالاتر بود) وروش‌های تدریس،اجرا و بهبود کیفیت برنامه‌ها و انگیزه شرکت بود، انجام گردید. داده‌ها با استفاده از روش آمار توصیفی واکاوی شدند.نتایج: بالاترین اولویت عنوان آموزشی به گرفتن تاریخچه با میانگین 25/3±62/3 و معاینات کلینیکی داخل و خارج دهان با میانگین 1/3±52/3 اختصاص یافت. شرکت‌کنندگان انجام کار عملی در کارگاه آموزشی با میانگین 28/2±06/3 و مشاهده کار عملی با میانگین 11/2±99/2 را ترجیح می‌دادند. همچنین 275 نفر از دندانپزشکان (7/91%) استفاده از اساتید مجرب را عامل بهبود کیفیت برنامه‌ها ارزیابی کردند. بیش‌تر دندانپزشکان شرکت‌کننده اجرای دو برنامه بازآموزی بیماری‌های دهان در سال را مفید می‌دانستند.نتیجه‌گیری: طبق نظر دندانپزشکان شرکت‌کننده در مطالعه، معاینه کلینیکی و گرفتن تاریخچه از اولویت‌های برتر عناوین آموزشی بود. همچنین آموزش عملی و استفاده از اساتید مجرب جز موارد انتخابی اکثر دندانپزشکان بود.استفاده از یافته‌های این پژوهش میتواند در ارتقا برنامه‌های آموزش مداوم دندانپزشکان موثر واقع گردد.