عوامل موثر در انگیزش شغلی اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد: کاربرد تیوری انگیزش هرزبرگ

مقدمه: انگیزه دانشگاهیان یک عامل کلیدی در کیفیت آموزش، پژوهش و پیشرفت هر کشور است. بنابراین بی‌انگیزه بودن و عدم رضایت شغلی آن‌ها می‌تواند موجب تهدید سلامت جسمی، روانی و کیفیت زندگی آن‌ها و مانع دستیابی به اهداف عالی دانشگاه گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل موثر در انگیزش شغلی اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد مبتنی بر تیوری هرزبرگ انجام شد.روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی به روش سرشماری در میان اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد انجام گرفت. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه دو قسمتی شامل یازده سوال زمینه‌ای و جمعیت شناختی و چهل گویه مبتنی بر نظریه دو عاملی انگیزش هرزبرگ در قالب یازده عامل (پنج عامل در حیطه درونی و شش عامل در حیطه بیرونی) بود. پرسشنامه‌ها پس از تاییدروایی و پایایی توسط 230عضو هیات‌علمی به روش خودگزارش‌دهی تکمیل شد و داده‌ها ا استفاده ازآمار توصیفی و تی تست مستقل و آنالیز واریانس یک‌طرفه در سطح معناداری 05/0 مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: 7/68 درصد از اعضای هیات‌علمی مرد و 3/31 درصد زن بودند. حیطه بیرونی عوامل انگیزشی نسبت به حیطه درونی از اهمیت بیش‌تری برخوردار بود و به ترتیب عوامل امنیت شغلی، حقوق و دست‌مزد، شرایط محیط کار، موقعیت و ارتقای شغلی، پیشرفت و توسعه شغلی از اهمیت بیش‌تری برخوردار بودند. عامل استقلال و مسوولیت به عنوان کم اهمیت‌ترین عامل شناخته شد.نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود جهت ارتقای سطح انگیزش اعضای هیات‌علمی به عوامل بیرونی مبتنی بر نظریه هرزبرگ توجه بیش‌تری شود.