تاثیر روش آموزش از طریق تلفن همراه بر خودنظم‌دهی فراشناختی و نگرش دانشجویان پیراپزشکی

مقدمه: نقش یادگیری از طریق تلفن همراه در آموزش، سیار بودن و راحتی استفاده از آن است. این یادگیری سبب بالا رفتن رضایت یادگیرنده، تشویق یادگیرنده، غنی‌سازی تعامل و داشتن فعالیت‌های ارتباطی موثر در یادگیرنده می‌شود، از این رو این مطالعه با هدف بررسی خودنظم‌دهی فراشناختی و نگرش دانشجویان با روش یادگیری از طریق تلفن همراه در دانشجویان پیراپزشکی (رشته اتاق عمل) دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد.روش‌ها: این پژوهش از نوع شبه تجربی است، جامعه پژوهش را دانشجویان رشته اتاق عمل دانشکده‌های اقماری بیرجند (فردوس و قاین) تشکیل داد. افراد نمونه شامل کل جامعه پژوهش(43نفر)بود.کتاب الکترونیکی درس میکروب‌شناسی بر روی تلفن‌های همراه دانشجویان گروه آزمایش (22 نفر) نصب گردید و در طول ترم علاوه بر آموزش چهره به چهره، محتوای یادگیری به شکل مذکور و نیز از طریق پیامک توسط آنان مورد استفاده قرار گرفت. گروه کنترل صرفاً با روش معمول چهره به چهره آموزش دیدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه خودنظم‌دهی فراشناختی پینتریچ و پرسشنامه نگرش دانشجویان به تلفن همراه بود. پینتریچ، روایی و پایایی بالایی برای پرسشنامه فوق ذکر کرده و در مطالعات داخل نیزروایی و پایایی آن تایید شده است. برای سنجش نگرش، از پرسشنامه 12 گویه‌ای در زمینه نگرش به یادگیری از طریق تلفن همراه استفاده شدکه روایی آن با روش تحلیل عاملی و پایایی با آلفای کرونباخ 9/0 تایید شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با ا ستفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام گردید.نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از تلفن همراه تاثیر معناداری (0005/0p < ) بر خودنظم‌دهی فراشناختی و نگرش دانشجویان نسبت به یادگیری از طریق تلفن همراه داشته است.نتیجه‌گیری: آموزش از طریق تلفن همراه تاثیر مثبتی بر خودنظم‌دهی فراشناختی و نگرش دانشجویان داشته ؛ بنابراین پیشنهاد می شود برنامه‌ریزان درسی به طراحی و به کارگیری روش‌های تدریس مناسب و تکنولوژی‌های روزدر جهت افزایش نگرش، انگیزش، خودنظم‌دهی و مهارت‌های فراشناختی فراگیران اقدام کنند.