تدریس مهارت‌های معاینه فیزیکی: مقایسه اثربخشی دو روش آموزشی آموزش الکترونیک و آموزش در گروه‌های کوچک با آموزش در گروه کوچک

مقدمه: استفاده از یادگیری الکترونیکی به تنهایی برای دروس عملی و بالینی مقدور نیست. اما استفاده از ترکیبی از روش‌های مختلف آموزش در کنار این روش مناسب به نظر می‌رسد. هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی دو روش ترکیب آموزش الکترونیک و آموزش در گروه‌های کوچک با آموزش در گروه کوچک بود.روش‌ها: در این پژوهش نیمه تجربی، 72 دانشجوی دوره مقدمات پزشکی بالینی دانشکده پزشکی اصفهان در سال 1387 انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک هفته قبل از کلاس‌های معاینه فیزیکی، گروه تجربی لوح فشرده معاینه فیزیکی شوارتز را دریافت نمودند و از آنها خواسته شد که قبل از حضور در گروه‌های کوچک، معاینه فیزیکی قفسه سینه را تمرین نمایند. یک هفته بعد، به هر دو گروه، مهارت‌های معاینه فیزیکی قفسه سینه در گروه‌های کوچک آموزش داده شد. میزان یادگیری از طریق آزمون بالینی ساختاردار عینی اندازه‌گیری و نمرات دو گروه توسط پرسشنامه‌ای مقایسه گردید. نتایج با استفاده از نرم‌افزار spss، با آمار تحلیلی و آزمون t آنالیز شد.نتایج: میانگین نمره کل آزمون در گروه تجربی بطور معنی‌داری از گروه شاهد بالاتر و میانگین نمره رعایت نکات ریز تکنیکی معاینه در گروه تجربی بیشتر از گروه شاهد بود.نتیجه‌گیری: استفاده از یادگیری الکترونیکی در رویکرد ترکیبی باعث آسان شدن یادگیری فعال و عمیق می‌گردد. در این مطالعه، با وجود متفاوت بودن منبع علمی لوح فشرده و منبع مورد استفاده در گروه‌های کوچک، تاثیر قابل توجه آموزش ترکیبی بر میزان یادگیری ملاحظه می‌شود. بنابراین، تا زمانی که منابع الکترونیک مورد نیاز و کاملاً همسو با برنامه آموزشی تهیه گردد، استفاده از منابع موجود مفید خواهد بود.