کاربرد مدل سینرژی در آموزش بالینی دانشجویان پرستاری ویژه کارشناسی ارشد و بیماران مبتلا به اختلالات قلب وعروق

مقدمه: یکی از راه‌های اصلاح آموزش طراحی دوره‌های آموزش بالینی بر اساس الگوهای یادگیری پیشرفته براساس استفاده از مشارکت برنامه‌ریزی شده متغیرهای حیطه قلمرو بالینی است. نقش پرستاران و اعضای هیات‌علمی دانشکده پزشکی و پرستاری در ارتقای حرفه‌ای و توسعه فردی دانشجویان پرستاری اساسی است. با استفاده از مدل سینرژی در این تحقیق خصوصیات بیمار با خصوصیات پرستاران تعیین و مورد ارزیابی قرار گرفت.روش‌ها: این مطالعه یک مطالعه اقدام‌پژوهی (action research) است. مدل سینرژی جهت 12 نفر ازدانشجویان ارشد ویژه ترم 2 پرستاری که نمونه پژوهشی را تشکیل می‌دادند، اجرا گردیده و نمونه‌گیری به روشی آسان انجام گردید. زمان اجرای آن در نیمسال دوم سال‌های تحصیلی 88-1387 و 89-1388 بوده و محل اجرای آن در بخش‌های مراقبت ویژه قلب بیمارستان‌های نور و بخش‌های مراقبت ویژه جراحی قلب و جراحی قلب بیمارستان شهید چمران دانشگاه علوم پژشکی اصفهان بوده است. ابزار گردآوری داده‌ها در این مطالعه پرسشنامه تعیین خصوصیات پرستاران وبیماران وتعیین سطح‌بندی این خصوصیات با استفاده از پرسشنامه تعیین خصوصیات پرستاران و بیماران در مدل سینرژی است که از روایی و پایایی برخوردار است مبنای قضاوت در این مطالعه میانگین کسب شده توسط آزمودنی‌ها بوده است.نتایج: میانگین سطح‌بندی خصوصیات دانشجویان پرستاری بخش توسط مربی و پرستاران نشان داد که میانگین امتیاز در خصوصیات ارزیابی و قضاوت بالینی مقیاس عملکرد دانشجویان 3 ( متوسط)، در حمایت قانونی و اخلاقی مقیاس عملکرد دانشجویان 1 (حداقل امتیاز)، در اجرای مراقبت‌های پرستاری مقیاس عملکرد دانشجویان 3 (متوسط)، در مشارکت و همکاری‌های بین حرفه‌ای مقیاس عملکرد دانشجویان 3 (متوسط)، در دارا بودن و اجرای تفکر نظام‌مند مقیاس عملکرد دانشجویان 3 (متوسط)، در پاسخگویی به تفاوت‌های بین فردی و اختصاصی مقیاس عملکرد دانشجویان 1 (حداقل امتیاز) بوده است.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نیاز به ارتقای همکاری مشترک بین دانشکده‌های پرستاری و پژشکی و بیمارستان‌ها را در آموزش دانشجویان پرستاری و در نهایت ارایه اقدامات و برنامه‌‌های مراقبتی برای مددجو و خانواده را در چهارچوب برنامه‌ریزی نظام‌مند نشان می‌دهد. این مدل یک راه دسترسی عملی برای آموزش برنامه‌ریزی شده و توسعه آن است و دانشجو توانایی پاسخ به نیازهای بیمار و خانواده‌اش را در غالب سازمان یادگیری کسب می‌نماید.