بهورز به عنوان ارزیاب در آزمون‌های ساختاریافته عینی: شواهد و دیدگاه‌ها

مقدمه: این مطالعه به منظور بررسی شواهد و دیدگاه دانشجویان و اساتید در پاسخ به این سوال است که، آیا می‌توان از بهورزان به عنوان ارزیاب جایگزین ممتحن یا همتراز او در ارزیابی عملکرد کارآموزان در فیلد آموزش جامعه نگر استفاده کرد؟روش‌ها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی-مقطعی می‌باشد. گروه هدف کلیه دانشجویان پزشکی معرفی شده به گروه پزشکی اجتماعی در مقطع کارآموزی و اساتید و کارشناسان گروه در دی ماه 1389 می‌باشد مهارت‌های عملکردی دانشجویان توسط آزمون ساختاریافته عینی در 8 ایستگاه مورد سنجش قرارگرفت. دو ارزیاب که یکی از آنها بهورز خانه بهداشت بود به همراه عضو هیات‌علمی و کارشناس گروه به صورت مستقل به ارزیابی دانشجویان بر اساس چک‌‌لیست‌های نمره‌دهی در درون عرصه پرداختند در پایان نظرات و دیدگاه دانشجویان و اساتید توسط پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن به تایید متخصصان و اعضای هیات‌علمی گروه رسیده بود و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ 5/83 درصد به دست آمد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج توسط نرم‌افزار spss ویرایش 14مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: به جز یک ایستگاه در تمامی ایستگاه‌ها همبستگی معناداری با 05/0p < و 86/0r= بین نمرات استادان و بهورزان مشاهده می‌شود ولی بنا به اذعان صد درصد اساتید و مربیان نمی‌توان به صورت مستقل و به تنهایی از نظرات بهورز در ارزیابی و نمره‌دهی و قضاوت عملکرد دانشحویان در فیلد استفاده کرد. همچنین 3/83 درصد آنها اظهار نمودند که می‌توان از اظهارنظر کلی بهورزان در طول دوره در ارزشیابی دانشجویان استفاده کرد.نتیجه‌گیری: با وجود توانمندی‌های بهورزان شاید نتوان تنها بر نظر آنها به عنوان ارزیاب در نمره‌دهی عملکرد کارآموزان در فیلد آموزش جامعه‌نگر استفاده کرد ولی به عنوان بیمار استانداری می توان از نظرات بهورزان در ارزشیابی دانشجویان استفاده نمود