عوامل موثر بر آموزش پزشکی در محیط بالینی: تجارب اعضای هیات‌علمی بالینی

مقدمه: آموزش بالینی بخش مهمی از آموزش در دوره پزشکی می‌باشد که بدون آن تربیت پزشکانی شایسته و کارآمد غیر ممکن می‌باشد. با توجه به پیچیدگی‌های موجود در آموزش بالینی، تاثیرپذیری آن از عوامل مختلف محیطی، تغییرات اخیر در محیط بالینی و نقش‌های چندگانه اعضای هیات‌علمی بالینی، لزوم بررسی این پدیده به صورت جامع احساس شد. این تحقیق به تبیین عوامل زمینه‌ای موثر بر آموزش بالینی با تکیه بر تجارب اعضای هیات‌علمی بالینی می‌پردازد.روش‌ها: این مطالعه کیفی به روش تحلیل محتوای مرسوم انجام شد. داده‌ها با استفاده از نمونه‌گیری مبتنی بر هدف و مصاحبه فردی نیمه ساختارمند با اعضای هیات‌علمی بالینی، مصاحبه‌های غیررسمی با فراگیران و مشاهده در عرصه جمع‌آوری شد.‌نتایج: براساس یافته‌های حاصل از مراحل کدگذاری، ساختار آموزشی، وظایف حرفه‌ای و عوامل انگیزشی عوامل زمینه‌ای هستند که بر آموزش بالینی اثر می‌گذارند. از دید مشارکت‌کنندگان محدود بودن زمان در اختیار برای آموزش، وظایف و مسوولیت‌های متنوع، گسترده و با حجم بالای اعضای هیات‌علمی، عدم تامین مالی، نبود شان و منزلت مناسب برای آموزش، پررنگ بودن نقش پژوهش در مقایسه با آموزش و چالش‌های نقش معلمی از مهم‌ترین عوامل زمینه‌ای هستند که آموزش بالینی را متاثر می‌سازند.نتیجه‌گیری: تغییر ساختار آموزشی به سمت ایجاد فرهنگی که به آموزش بالینی به عنوان یک خدمت بها داده شود می‌تواند بسیاری از مشکلات آموزش بالینی و اعضای هیات‌علمی را مرتفع نماید. نتایج این پژوهش می‌تواند مسوولان دانشگاه‌های علوم پزشکی و اعضای هیات‌علمی را در یافتن راه‌کارهایی برای ارتقای فرایند آموزش بالینی یاری رساند.