عوامل موثر بر پذیرش یادگیری الکترونیکی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران بر مبنای مدل پذیرش فناوری

مقدمه: کاربرد فناوری اطلاعات در نظام‌های آموزشی یک برنامه و جریان آموزشی فعال است، که آموزش نوین را برای حضور موثر در هزاره سوم ترسیم می‌کند، ولی مقدم برکاربرد آن، باید تلاش شود عوامل موثر بر پذیرش، بهره‌وری، بهره‌برداری و استفاده از این پدیده شناسایی شود در این راستا مقاله حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر پذیرش یادگیری الکترونیکی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران بر مبنای مدل پذیرش فناوری(technology acceptance model: tam) در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفته است.روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1389 هستند که با شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده نمونه‌ای با حجم 321 دانشجو انتخاب شدند. ابزار گرداوری اطلاعات، پرسشنامه (محقق‌ساخته بر اساس مدل پذیرش فناوری) با ضریب پایایی 81/0 است. تحلیل داده‌ها از طریق آمار توصیفی و هم‌چنین آمار استنباطی از طریق تکنیک آماری مدل‌یابی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر تاییدی با استفاده از نرم‌افزار lisrel انجام گردید.نتایج: متغیرهای برداشت ذهنی از آسانی استفاده از یادگیری الکترونیکی، برداشت ذهنی از مفید بودن یادگیری الکترونیکی، نگرش دانشجویان نسبت به استفاده از یادگیری الکترونیکی و تصمیم به استفاده از یادگیری الکترونیکی به عنوان عوامل موثر بر پذیرش و استفاده یادگیری الکترونیکی دارای اثرات مثبت بر پذیرش و استفاده از یادگیری الکترونیکی در سطح 01/0 در میان دانشجویان هستند.نتیجه‌گیری: بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌ها، مدل پذیرش یادگیری الکترونیکی در جامعه مورد مطالعه با توجه به شاخص‌های برازش دارای برازش مناسب است. بر همین اساس قابلیت به کارگیری را در جامعه موردنظر را داراست.