چالش‌های ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری از دیدگاه آنان:

مقدمه: ارزشیابی دانشجویان یکی از مباحث مهم در آموزش بالینی پرستاری است. در بررسی مهارت‌های بالینی دانشجویان، مسایل گوناگونی مطرح می‌باشد که خود را به شکل اختلافات موجود در ارزشیابی، اعتراضات دانشجویان و ملاقات‌های مکرر بین دانشجویان و مربیان جهت بحث در این زمینه نشان می‌دهند. علی‌رغم برخی فعالیت‌های صورت گرفته، این مسایل همچنان در ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری به عنوان چالش‌هایی جدی باقی مانده‌اند. در این زمینه دانشجویان پرستاری به عنوان افراد تحت ارزشیابی، منبع بسیار مهمی در شناسایی این چالش‌ها هستند. هدف از انجام این پژوهش تعیین چالش‌های موجود در ارزشیابی عملکرد بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری بود.روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی توصیفی است که در سال 1389 انجام گرفته است. جامعه مورد مطالعه، دانشجویان ترم 4 تا 8 پرستاری دانشکده‌های پرستاری و مامایی دانشگاه‌های علوم پزشکی شهر تهران بودند. نمونه‌گیری به صورت مبتنی بر هدف و تا رسیدن به اشباع اطلاعات انجام شد. گردآوری داده‌ها از طریق جلسات گروه متمرکز صورت گرفت که در نهایت 40 دانشجوی پرستاری در 6 گروه متمرکز در پژوهش شرکت نمودند. جهت تحلیل داده‌ها از روش تحلیل محتوای نهفته استفاده گردید.نتایج: طی تجزیه و تحلیل داده‌ها، 4 درون‌مایه و 10 طبقه پدیدار شد که شامل مسایل کارگزاران ارزشیابی (ویژگی‌های حرفه‌ای مربی، خودارزیابی، ارتباط بالین و آموزش)، ملزومات ارزشیابی (کارآیی ابزار، ارزشیابی عملی)، روند ارزشیابی (ارزشیابی مبتنی بر هدف، وضوح روش ارزشیابی، زمان و نوع ارزشیابی) و جو روانی ارزشیابی (روابط، اعتماد به نفس) بودند.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش، نشان‌دهنده چالش‌های گوناگونی است که دانشجویان پرستاری طی ارزشیابی بالینی خود با آن روبرو بوده‌اند. افرادی که در ارزشیابی نقش دارند، راه‌کارهای به کارگرفته شده در ارزشیابی، روند ارزشیابی و جو روانی حاکم بر ارزشیابی؛ موضوعاتی بودند که دانشجویان بر تاثیر آنها بر ارزشیابی بالینی خود تاکید می‌کردند. به نظر می‌رسد که فرآیند ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری به منظور اطمینان از دستیابی دانشجویان به اهداف مورد نظر نیاز به بازنگری دارد. این امر پیشرفت آنها در جهت دستیابی به کارایی، تبحر و اطمینان لازم جهت مراقبت موثر از بیماران را تسهیل می‌نماید.