مقایسه گرایش به تفکر انتقادی در سال‌های مختلف تحصیلی و ارتباط آن با اضطراب در دانشجویان پرستاری

مقدمه: رشد توانایی تفکر انتقادی دانشجویان یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های مربیان پرستاری است. شناسایی موانع تفکر انتقادی و برطرف کردن آن می‌تواند به توسعه آن کمک نماید. هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه گرایش به تفکر انتقادی در سال‌های مختلف تحصیلی و ارتباط آن با اضطراب بود.روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بود که بر روی تعداد 188 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی شهر یزد انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای مشتمل بر سه بخش بود که بخش اول شامل مشخصات دموگرافیک، بخش دوم پرسشنامه گرایش به تفکر انتقادی کالیفرنیا و بخش سوم اضطراب اسپیلبرگر می‌شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش‌های آمار توصیفی (توزیع فراوانی مطلق و نسبی) و استنباطی (anova، پیرسون) استفاده گردید.نتایج: تفاوت آماری معناداری بین گرایش به تفکر انتقادی بر حسب سال تحصیلی وجود نداشت. و بین گرایش به تفکر انتقادی و اضطراب ارتباط معکوس و معناداری وجود داشت (0.0001=p، 426/0-r=).نتیجه‌گیری: دانشجویان با اضطراب کمتر از گرایش به تفکر انتقادی مطلوب‌تری برخوردار بودند. بنابراین، برای رشد تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری و دستیابی به اهداف آموزشی این رشته لازم است تا شرایط استرس‌زا در محیط‌های آموزش بالینی تعدیل گردد و روش‌های مقابله با استرس‌های موجود به دانشجویان آموزش داده شود.