سبک‌های تدریس اعضای هیات‌علمی دانشکده‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی ایران

مقدمه: با توجه به اهمیت و نقش سبک‌های تدریس در میزان یادگیری و رضایت‌مندی دانشجویان، این مطالعه با هدف بررسی سبک‌های تدریس اعضای هیات‌علمی دانشکده‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی ایران به منظور ارتقای آگاهی اساتید از سبک‌های تدریس و توجه بیشتر به کاربرد سبک تدریس مناسب انجام گرفت.روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، پرسشنامه ترجمه‌شده و خودایفای سبک تدریس در اختیار تمامی اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در نیمسال دوم سال تحصیلی 89-88 قرار داده شد. هر مدرس با توجه به سبک تدریس خود در کلاس درس تیوری، به هر یک از گزینه‌های پرسشنامه نمره‌ای بین1 تا 4 را داد. پرسشنامه‌ها با استفاده از روش‌های آماری توصیفی، آزمون کای دو و دستورالعمل پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: اکثریت اعضای هیات‌علمی دانشکده‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی ایران، ارایه مفهوم به صورت کاربردی، یادگیری عمقی، پردازش شناختی به صورت اجرایی و فعالیت‌های مشارکتی را ترجیح می‌دهند. هیچگونه ارتباط معناداری بین سبک تدریس با دانشکده محل تدریس، سابقه تدریس، و مرتبه علمی به دست نیامد.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده و ترجیح سبک‌های خاص تدریس، پیشنهاد می‌شود به تطابق سبک‌های تدریس با سبک‌های یادگیری دانشجویان و یا به عبارتی به تعامل تدریس-یادگیری توجه بیشتری شود.