کرامت در طبابت: با تاکید بر حفظ کرامت بیماران در مرحله آخر حیات

طب علمی‌ترین شیوه انسانیت و انسانی ترین علم است لذا حساسیت و مسوولیت این حرفه ایجاب می‌کند که ارتباطات حرفه‌ای درآن اهمیت ویژه‌ای یابد. از جمله ارتباطاتی که بسیار مورد تاکید است حفظ «کرامت و شان» بیمار است. شواهد نشان داده که به ندرت میان پزشک و بیمار نزدیک به مرگ ارتباط صحیحی برقرار می‌گردد و این برقراری ارتباط همواره با کاستی‌های فراوانی همراه است. هدف این مقاله پرداختن به حفظ کرامت در طبابت به ویژه بیماران در مرحله آخر حیات می‌باشد. ابعاد مورد توجه دراین مطالعه پس از تعریف لغوی و چیستی، کرامت انسان ازنظر قانون اساسی، حقوق بشر و حقوق بیمار، جایگاه کرامت انسان در طبابت و آموزش پزشکی و مواردی که باید در یک ارتباط بیمار محور به منظور حفظ کرامت بیماران به ویژه در پایان حیات مورد توجه قرار گیرد شامل: حقیقت‌گویی، اطلاع رسانی صحیح به بیمار، نحوه اعلام خبر بد، حفظ حریم خصوصی، رازداری، قابل اطمینان بودن، حق انتخاب و تصمیم‌گیری، برخورد با درخواست‌های درمان نابجا، اتانازی و احترام نامشروط می‌باشد.