کاربرد تیوری‌های یادگیری در آموزش بالینی

مقدمه: هدف از هر آموزشی یادگیری است. در مورد یادگیری نظریه‌های متعددی مطرح شده که هر کدام سعی کرده‌اند در مورد چگونگی یادگیری فراگیر توضیحاتی ارایه دهند. نظریه‌های یادگیری به معلم در چگونگی انجام تدریس، انتخاب روش تدریس، آماده سازی محیط یادگیری و تعیین فعالیت دانشجو کمک می‌کند. با توجه به اهمیت نظریه‌های یادگیری در امر آموزش این مطالعه با هدف بررسی کاربرد نظریه‌های یادگیری در آموزش بالینی انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه برخی از متون مرتبط با تیوری‌های یادگیری شامل کتب و مقالات از سال 2000 تا 2010 با استفاده از کلمات کلیدی یادگیری، تیوری و آموزش بالینی انتخاب شدند. سپس متون انتخاب شده از نظر کاربرد هر تیوری در آموزش بالینی مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه در مورد نظریه‌های یادگیری رفتاری، شناختی (شامل نظریه گشتالت، خبرپردازی، یادگیری معنادار آزوبل، سازندگی، یادگیری اجتماعی بندورا) و نظریه یادگیری بزرگسالان و کاربرد هر یک از آنها در آموزش بالینی بحث شده است.نتایج: نمونه‌های استفاده از تیوری‌های رفتاری در آموزش شامل تدریس در یک الگوی متوالی، ساده تا پیچیده، تدریس کسب مهارت، استفاده از اهداف رفتاری برای تعیین پیامدهای یادگیری و هدایت ارزشیابی، ایجاد طرح تدریس توسط دانشجویان، و کاربرد تقویت مثبت هستند. تیوری گشتالت از تیوری‌های شناختی دارای کاربردهایی نظیر سازمان‌دهی روانی به سمت سادگی، تعادل و نظم هدایت شده، درک انتخابی محرک است. نوشتن حکایات نوشتاری و پورت فولیو نمونه‌ای از کاربرد تیوری سازندگی و مدل نقش کاربرد تیوری شناختی اجتماعی است. بر اساس تیوری یادگیری بزرگسالان فراگیران باید فعال باشند و موارد تدریس شده برایشان کاربرد داشته باشد.نتیجه‌گیری: هر کدام از تیوری‌های یادگیری کاربرد خاصی دارند. اساتید جهت آموزش بالینی باید با توجه به نوع تجارب دانشجویان و مطلب مورد تدریس از تیوری مناسب برای تدریس خود استفاده کنند.