سبک رهبری و رهبری اثربخش در مدیران سطوح میانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1388

مقدمه: موفقیت سازمان در تحقق اهداف در گرو چگونگی اعمال مدیریت و سبک‌های موثر رهبری مدیر است. این امر در کلیه سازمان‌ها از جمله مراکز دانشگاهی صادق است. در تحقیق حاضر با بررسی سبک‌های رهبری و اثربخشی به بررسی رابطه اثربخشی رهبری و سبک رهبری در میان مدیران میانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان پرداخته شد.روش‌ها: پژوهش از نوع توصیفی است و جامعه پژوهش کلیه مدیران سطوح میانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (رییس و یا معاون دانشکده) بودند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌ای مشتمل بر سه قسمت است: قسمت اول شامل سوالاتی راجع به ویژگی‌های دموگرافیک قسمت دوم پرسشنامه بررسی سبک رهبری از باردنز و متزکاس و قسمت سوم پرسشنامه بررسی رهبری اثربخش از رمضانی است. سبک رهبری به سه دسته آزادمنشانه و آمرانه و تلفیقی طبقه‌بندی شد و اصول رهبری اثربخش برحسب امتیاز حاصله با عناوین: رهبری قوی، رهبری خوب، رهبری نیازمند به تلاش بیشتر و رهبری ضعیف توصیف ‌گردید. و جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی استفاده شد.نتایج: بر اساس نتایج، میانگین سن آزمودنی‌ها 44.9 سال، 76 درصد مرد، میانگین سابقه کار برابر با 17.5 سال و سابقه مدیریت 7 سال و میانگین مدت آموزش کمتر از 1 ماه بود. 87 درصد از مدیران مدرک تحصیلی بالاتر از دکترا داشتند. در بخش دوم بررسی سبک رهبری 60 درصد از مدیران سبک رهبری آمرانه و 26 درصد مدیران سبک رهبری تلفیقی و 13 درصد از مدیران سبک رهبری آزادمنشانه داشتند و در بخش سوم بررسی رهبری اثربخش: 84 درصد رهبری را متناسب با رهبری قوی ارزیابی کرده‌اند و 16 درصد در حد خوب و هیچ یک رهبری خود را نیازمند به تلاش بیشتر و یا ضعیف ارزیابی نکرده بودند.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد انتخاب مدیران با مرتبه مدارک آنها نه نوع مدارک مرتبط است طوری که 87 درصد مدیران با مدرک دکترا به بالا در شته‌های علوم پزشکی بوده‌اند. اکثراً رهبری را با انجام وظیفه یکسان دانسته و مطلوبیت را در بهره‌وری بیشتر می‌دانند و به جنبه انسانی آن توجه کمتری دارند. مدیران دانشگاه‌ها برای داشتن یک رهبری اثربخش لازم است دوره‌های رسمی و غیر رسمی مدیریت را گذرانده باشند و صرفاً افراد براساس مدارک بالاتر انتخاب نشوند.