ارزیابی مهارت‌های تفکر انتقادی دانشجویان دانشگاه اصفهان و علوم پزشکی اصفهان در طی دو نیمسال تحصیلی متوالی: تفکر انتقادی حلقه مفقوده برنامه‌های درسی

مقدمه: تفکر انتقادی یک صلاحیت محوری و لازم برای دانشجویان در کلیه رشته‌های دانشگاهی است که به طور عمده از طریق برنامه‌های درسی قابل بهبود است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی مهارت‌های تفکر انتقادی دانشجویان دانشگاه اصفهان و علوم پزشکی اصفهان در طی دو نیمسال تحصیلی متوالی در سال 89 طراحی گردید.روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی- طولی مهارت‌های تفکر انتقادی 250 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های اصفهان و علوم پزشکی اصفهان در دو مرحله (دو نیمسال تحصیلی متوالی) ارزیابی شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه محقق ساخته و آزمون استاندارد مهارت‌های تفکر انتقادی کالیفرنیا (فرم ب) بود.نتایج: میانگین نمرات دانشجویان در دو دانشگاه در آزمون مرحله اول 22/2±48/7 و در مرحله دوم00/2±94/5 بود و کاهش معناداری را نشان می‌دهد ‌(000/0p=). هر چند نمرات تفکر انتقادی دانشجویان دو دانشگاه تفاوت معناداری نداشت، اما در هر دو دانشگاه نمرات مرحله دوم کاهش معناداری نسبت به مرحله اول داشت (000/0p=). همچنین، یافته‌ها نشان می‌دهد نمرات دانشجویان در آزمون مرحله دوم در حیطه‌های استنباط، استدلال قیاسی و کل آزمون کاهش معناداری یافته و صرفاً در حیطه ارزشیابی نسبت به آزمون مرحله اول افزایش دیده می‌شود (000/0p=).نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از این امر است که توجه به تفکر انتقادی به عنوان یک چالش جدی در آموزش عالی است و دانشجویان در وضعیت مطلوبی از تفکر انتقادی قرار ندارند تا آن جا که با بالا رفتن سنوات تحصیلی دانشجویان، مهارت‌های تفکر انتقادی افزایش نمی‌یابد. بنابراین، بازنگری مطلوب برنامه‌های درسی برای حل این معضل می‌‌تواند پیشنهادی موثر باشد.