دیدگاه اعضای هیات‌علمی و دانشجویان پرستاری درباره ارزشیابی عملکرد بالینی با رویکرد برنامه‌ای

مقدمه: ارزشیابی بالینی در آموزش پرستاری به جهت تنوع اهداف و پیچیدگی عملکرد بالینی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. رویکرد برنامه‌ای در ارزشیابی این فرصت را می‌دهد تا طرح ارزشیابی، چند بعدی و همه جانبه باشد. از آنجا که نظرات استفاده‌کنندگان از یک برنامه در میزان کاربرد و اثربخشی آن تاثیر دارد هدف این مطالعه بررسی دیدگاه دانشجویان پرستاری و اساتید از به کارگیری رویکرد برنامه‌ای در ارزشیابی بود.روش‌ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر نمونه تمام شماری شامل 38 دانشجوی پرستاری و 8 استاد در واحد کارورزی مراقبتهای ویژه انجام شد. ارزشیابی بالینی دانشجویان با رویکرد برنامه‌ای طراحی و به مدت یک ترم تحصیلی اجرا شد. سپس به منظور بررسی دیدگاه اساتید و دانشجویان و تعیین نقاط قوت و ضعف این روش ارزشیابی، از کلیه نمونه‌ها با پرسشنامه نظرسنجی شد. میزان رضایت افراد نیز با مقیاس بصری 10-0 مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی و تی زوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: میانگین نمره رضایت اساتید و دانشجویان از روش ارزشیابی با رویکرد برنامه‌ای به ترتیب 82/1±70/8 و 50/1±66/7 بود. در مجموع 5/87 درصد اساتید و 3/97 درصد دانشجویان با استفاده از این روش ارزشیابی برای سنجش عملکرد بالینی دانشجویان موافق بودند. نقاط قوت این روش از نظر دو گروه عبارت بودند از: عینی بودن، پرهیز از سوگرایی، ارایه بازخورد، پوشش دقیق اهداف یادگیری و اختصاصی شدن ارزشیابی. 5/87 درصد اساتید و 47/89 درصد دانشجویان معتقد بودند ارزشیابی با رویکرد برنامه‌ای روی فرایند یادگیری تاثیر آموزشی مثبت داشته است.نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ارزشیابی بالینی با رویکرد برنامه‌ای به جهت عینی بودن، ارایه بازخورد، اختصاصی بودن، پوشش کامل اهداف یادگیری و تاثیر آموزشی مثبت، مورد پذیرش و رضایت اکثریت اساتید و دانشجویان پرستاری قرار دارد. لذا می‌توان استفاده از آن را در بعد وسیع و در سایر واحدهای کارورزی مورد توجه قرار داد.