اثر بخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بر رفتار شهروندی سازمانی پرستاران

مقدمه: فقدان مهارت‌های ارتباطی کارکنان به کاهش رفتارهای شهروندی سازمانی آنها می‌انجامد، بنابراین افزایش مهارت‌های ارتباطی این افراد ضرورت دارد. هدف این تحقیق تعیین اثر بخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بر رفتار شهروندی سازمانی پرستاران است.روش‌ها: در این پژوهش نیمه تجربی، جامعه آماری کلیه پرستاران بیمارستان کاشانی اصفهان سال 1388 (158 پرستار زن و مرد در 12 بخش) بود که از میان آنها 20 پرستار برای شرکت در گروه و همچنین 20 پرستار برای شرکت در گروه کنترل به عنوان نمونه آماری و با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم انتخاب شدند. مداخله انجام شده 8 جلسه آموزش مهارت‌های ارتباطی برای گروه مداخله در طی یک ماه بود. برای ارزیابی رفتار شهروندی سازمانی هر دو گروه، قبل و بعد از مداخله آموزشی (8 جلسه آموزش مهارت‌های ارتباطی) از پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی (ضریب پایایی آلفا کرونباخ=74/0) استفاده شد. تحلیل در سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی و تحلیل کوواریانس) انجام شد.نتایج: با تعدیل تاثیر نمرات پیش‌آزمون، میانگین نمرات رفتار شهروندی سازمانی پرستاران گروه تجربی یک ماه پس از مداخله (57/3±45/66)، نسبت به قبل از مداخله (34/4±85/62) تفاوت آماری معناداری داشت (01/0p < ). بر اساس آنالیز کوواریانس، قبل از مداخله میزان تاثیر رفتار شهروندی سازمانی پرستاران 364/0 بود، در حالی که یک ماه پس از مداخله این میزان به 607/0 افزایش یافت (01/0p < ).نتیجه‌گیری: آموزش مهارت‌های ارتباطی موجب افزایش رفتار شهروندی سازمانی پرستاران گروه تجربی نسبت به گروه شاهد شده است و این تاثیر یک ماه پس از مداخله، پایدار مانده است. بنابراین طراحی و اجرای استاندارد جلسات آموزش مهارت‌های ارتباطی و تدریس توسط مدرسین مجرب و متخصص در این زمینه، در عرصه‌های مختلف پرستاری اعم از آموزش، پژوهش، مدیریت و بالینی پیشنهاد می‌شود.