میزان استفاده از برنامه‌های آموزش مداوم اینترنتی و رابطه آن با وی‍ژگی‌های برنامه‌ها در دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: یکی از شیوه‌های آموزشی که می‌تواند محدودیت‌های زمانی و مکانی آموزش را برطرف نماید، یادگیری الکترونیکی است. جامعه علوم پزشکی نیز ضمن داشتن محدودیت فراوان برای حضور در زمان و مکان خاص آموزش، نیازمند اطلاع از آخرین یافته‌های علمی می‌باشد. هدف این پژوهش تعیین میزان استفاده جامعه دانش‌آموختگان از دوره‌های اینترنتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، و رابطه بین ویژگی‌های برنامه‌های الکترونیکی با میزان استفاده از آن است.روش‌ها: در این مطالعه توصیفی، کلیه افراد مشمول قانون آموزش مداوم پزشکی در استان خراسان رضوی که در ده ماهه اول راه اندازی دوره‌های آموزش مداوم اینترنتی، در 16 عنوان درسی ثبت نام کرده بودند، به صورت سرشماری مطالعه شدند. داده‌های پژوهش شامل عناوین دروس ارایه شده در بازه زمانی فوق، تعداد ثبت نام‌کنندگان در هر درس و در هر ماه، تعداد قبول شدگان، طول مدت هر دوره، امتیاز هر درس بوده که همگی از مستندات مرکز آمار و اطلاعات بخش آموزش مداوم دانشگاه علوم پزشکی جمع‌آوری شد. تحلیل داده‌ها با آمار توصیفی و برای بررسی ارتباط بین متغیرها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، انجام شد.نتایج: تعداد کل شرکت‌کنندگان 824 نفر بود(پنج درصد کل جامعه تحت شمول برنامه‌های اینترنتی) که از این تعداد 286 نفر (7/34 درصد) در دروس مختلف موفق به کسب نمره قبولی شدند. بین تعداد شرکت‌کنندگان در هر برنامه‌ با امتیاز آن برنامه ارتباط معناداری وجود داشت (63/0, r=02/0p=)؛ اما بین میزان امتیاز برنامه و درصد قبولی در آن ارتباطی مشاهده نشد. میزان قبولی در دوره‌های کوتاه مدت بیشتر از دوره‌های بلند مدت بود (70/0-r= , 03/0p < ).نتیجه‌گیری: آموزش مداوم اینترنتی سودمند است اما پیش شرط این موفقیت طراحی مناسب، اجرای دوره‌های کوتاه مدت و نظارت بر تولید محتوا است. باید دوره‌ها قابل دسترس فراگیران باشند و در عین حال امتیازات آموزشی مناسبی داشته باشند تا انگیزه کافی برای جامعه آموزش مداوم جهت شرکت در دوره‌ها ایجاد شود.