ارتباط سبک‌های تفکر با سازگاری تحصیلی در دانشجویان پرستاری

مقدمه: سازگاری و ابعاد مختلف آن از مباحث بنیادی و بسیار گسترده در روان‌شناسی محسوب می‌شود. به همین جهت شناسایی عوامل مرتبط با آن، ضمن افزایش حیطه دانش، می‌تواند کاربرد‌های زیادی در کاهش مشکلات فردی و بین فردی داشته باشد. در همین راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط انواع سبک‌های تفکر با سازگاری تحصیلی است.روش‌ها: در این پژوهش توصیفی همبستگی، نمونه ای شامل 65 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی به روش خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از دو پرسشنامه استاندارد سبک‌های تفکر استرنبرگ- واگنر- زانگ (فرم کوتاه) و سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک استفاده شد. داده‌ها توسط آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که سبک‌های تفکر قضایی، اجرایی، سلسله مراتبی، آزاد اندیش، بیرونی و سبک‌های تفکر نوع اول ارتباط مثبتِ معنادار و سبک تفکر آنارشی ارتباط منفیِ معنادار با سازگاری تحصیلی دارند. نتایج به دست آمده از رگرسیون چندگانه نشان داد سبک‌های تفکر نوع اول به صورت مثبت و سبک‌های تفکر نوع سوم به شکل منفی پیش‌بینی‌کننده سازگاری تحصیلی هستند و در مجموع 4 /20 درصد از واریانس سازگاری تحصیلی بر اساس این سبک‌های تفکر قابل تبیین است.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، سازگاری تحصیلی با انواع سبک‌های تفکر ارتباط دارد. همچنین از طریق سبک‌های تفکر نوع اول و نوع سوم می‌توان میزان سازگاری تحصیلی دانشجویان پرستاری را پیش‌بینی کرد. بنابراین بهبود و ارتقای مسایل مربوط به سازگاری تحصیلی دانشجویان پرستاری، مستلزم توجه به انواع سبک‌های تفکر در آنان است.