نقش نگرش تفکر انتقادی و سبک‌های شناختی یادگیری در پیش‏بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی

مقدمه: اهمیت افزایش و بهبود مهارت‌های تفکر انتقادی دانشجویان در شرایط رشد فزاینده دانش بشر، امری آشکار است. هدف اصلی این پژوهش تعیین سهم نگرش تفکر انتقادی و شیوه‏های شناختی یادگیری در پیش‏بینی تغییرات پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود.روش‌ها: پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال تحصیلی 90-89 بود. یک نمونه 180 نفره از دانشجویان بر اساس روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای به تفکیک جنسیت و دانشکده انتخاب شدند و علاوه بر گزارش معدل خود، به پرسشنامه‏های نگرش تفکر انتقادی کالیفرنیا و سبک‌های یادگیری کلب پاسخ گفتند.نتایج: بر طبق یافته‌ها نگرش تفکر انتقادی (132/0=ضریب بتا) و مشاهده تاملی (136/0-=ضریب بتا) 5 درصد از تغییرات پیشرفت تحصیلی را تبیین می‏کند. بین آزمایشگری فعال و پیشرفت تحصیلی نیز همبستگی مثبت وجود دارد (05/0p < ). همچنین میانگین نمره پیشرفت تحصیلی و نگرش تفکر انتقادی در سبک‌های یادگیری تفاوت داشت (05/0p < )؛ سبک هم‌گرا با بیشترین نمره پیشرفت تحصیلی و بالاترین نگرش تفکر انتقادی همراه بود. بین نگرش تفکر انتقادی و مشاهده تاملی رابطه منفی وجود دارد (01/0p < )، این رابطه با مفهوم‏سازی انتزاعی مثبت است (05/0p < ).نتیجه‌گیری: نقش نگرش تفکر انتقادی و سبک‌های شناختی یادگیری در میزان پیشرفت تحصیلی اجتناب‌ناپذیر است. توصیه می شود اعضای هیات‌علمی با کاربست رویکردها و رویه های نوین آموزشی، سبک‌های شناختی یادگیری دانشجویان را مدنظر قرار دهند و در پرورش مهارت‌های تفکر انتقادی ایشان بکوشند.