مهارت‌های ارتباطی اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک در فرآیند آموزش

مقدمه: ارتباط در فرآیند آموزشی عبارت است از برقراری رابطه بین دو یا چند فرد یا اندیشه. به عبارت بهتر، تفاهم و اشتراک فکر و اندیشه بین معلم و فراگیر یا فراگیران. با توجه به اهمیت ارتباط در فرآیند تدریس، هدف از این مطالعه بررسی مهارت‌های ارتباطی استادان دانشگاه علوم پزشکی اراک در فرآیند آموزش بود.روش‌ها: در این پژوهش توصیفی مقطعی 155 نفر از اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک به شیوه سرشماری بررسی شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه خودارزیابی مهارت‌های ارتباطی بومی‌سازی شده کویین دام (queen dom) با 34 سوال و 5 خرده آزمون، در سال تحصیلی 90-1389 جمع‌آوری گردید اطلاعات با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و آزمون‌های anova و تی مستقل و کای اسکویر مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.نتایج: میانگین کل مهارت‌های ارتباطی 8/8±121 از 170بود. میانگین مدیریت عواطف و احساسات 3/8±2/68، درک پیام 7/7±7/71، قاطعیت در ارتباط 9±9/69، گوش دادن 3/8±4/71 و بینش نسبت به پیام 9/8±68 بود. میانگین خرده مهارت‌های ارتباطی کنترل عواطف و احساسات در روسا، اساتید مرد شرکت‌کننده در کارگاه مهارت‌های ارتباطی بیش از بقیه بود. بین جنسیت و میانگین و انحراف معیار نمرات خرده مهارت‌های مدیریت عواطف و احساسات، درک پیام (01/0, p=57/2t=) و قاطعیت در ارتباط (02/0, p=26/2t=) ارتباط آماری معنادار وجود داشت.نتیجه‌گیری: با توجه به میانگین نمره کل مهارت‌های ارتباطی و میانگین نمرات خرده مهارت‌ها در گروه‌های مختلف و وجود تفاوت معنادار در برخی از این خرده مهارت‌ها، برگزاری کارگاه‌های آموزشی، به منظور ارتقای مهارت‌های ارتباطی و بهبود ارتباط استاد با دانشجویان در فرآیند آموزش پیشنهاد می‌شود.