دیدگاه اعضای هیات‌‌علمی در مورد راه‌کارهای موثر بر توانمندسازی ایشان و تدوین پرسشنامه‌ای ساختارمند

مقدمه: به منظور فهم فرایند توانمندسازی اعضای هیات‌‌علمی و افزایش ظرفیت دانشگاه در ایجاد جوی توانمند، بررسی راه‌کارها و عوامل تاثیرگذار بر توانمندی ایشان ضروری می‌نمود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت‌بندی این عوامل، انجام و از این رهگذر به تهیه پرسشنامه‌ای ساختارمند برای ارزیابی توانمندسازی هیات علمی یک دانشکده یا دانشگاه رهنمون خواهد شد.روش‌ها: در مطالعه‌ای توصیفی-تحلیلی با روش نمونه‌گیری در دسترس مبتنی بر هدف، دیدگاه 53 عضو هیات‌‌علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی شیراز و جهرم، بررسی شد. ابتدا، از طریق مستندات موجود و همچنین نظر خبرگان، لیست اولیه راه‌کارها تهیه و روا و سپس، پرسشنامه در مقیاس 5 درجه‌ای لیکرت تدوین و پایا گردید(85/0=آلفای کرونباخ) و در اختیار افراد مورد پژوهش گذارده شد. از تحلیل عامل اکتشافی جهت تعیین ساختار زیربنایی پرسشنامه و برای ارزیابی کفایت تعداد نمونه و تناسب تحلیل برای شناسایی ساختار به ترتیب از شاخص kom و آزمون بارتلت استفاده شد. برای محاسبه میانگین رتبه نظرات از نتیجه‌ی فرعی آزمون فریدمن استفاده گردید.نتایج: متغیرهای مشارکت‌دهی در فعالیت‌ها، پاداش متناسب با پیشرفت کاری، و پاداش به نوآوری‌ها با میانگین رتبه به ترتیب 68/17، 79/16 و 42/16، دارای بیشترین تاثیر و سیستم ارزشیابی عملکرد از طرف دانشجویان (میانگین رتبه: 86/9) و گروه آموزشی مرتبط (میانگین رتبه: 7/7) دارای کم‌ترین تاثیر بودند. نتایج تحلیل بارتلت و اندازه‌گیری مقدار شاخص kom نشان داد که داده‌های موجود برای تحلیل مناسب هستند. 9 عامل دارای مقدار ویژه بیش از یک شدند که در مجموع، 5/74% از کل واریانس متغیرها را تبیین کردند.نتیجه‌گیری: راه‌کارهای متعددی در توانمندی اعضای هیات‌‌علمی در محیط کار ضروری هستند که از آن جمله می‌توان دسترسی به فرصت‌ها، اطلاعات، حمایت و پشتیبانی و منابع را نام برد. انگیزش موثر به همراه احساس ارزشمندی و اثربخشی می‌تواند مسیر توانمندی را تسهیل کند؛ که در این زمینه مدیریتی کارآمد و مبتنی بر اصول دموکراتیک و مشارکت می‌تواند بسیار راه‌گشا باشد.