سلامت روان و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی

مقدمه: دانشجویان پرستاری و مامایی به دلیل مواجهه با محیطی پر تنش و وجود عوامل تنش زا در تجارب آموزشی و بالینی، در معرض آسیب‌های روانی بالایی قرار دارند که می‌تواند سلامت روان آنها را تحت تاثیر قرار دهد. با توجه به تاثیر سلامت روان بر عملکرد فرد، مطالعه حاضر با هدف بررسی سلامت روان دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده پرستاری و مامایی تبریز و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی آنها انجام گرفت.روش‌ها: در این مطالعه توصیفی– تحلیلی? 251 نفر از دانشجویان پرستاری و مامایی (کل جامعه پژوهش) انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه ghq-28 بود. معدل پایان ترم دریافت شده از اداره آموزش (معدل دیپلم برای دانشجویان ترم یک) به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی آنان در نظر گرفته شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون تی، آنالیز واریانس و آزمون همبستگی)انجام گرفت.نتایج: میانگین نمره سلامت روان دانشجویان شرکت‌کننده در مطالعه 02/11±70/25 بود. بیش‌ترین مقدار مربوط به اختلال در بعد عملکرد اجتماعی با میانگین و انحراف معیار 9/2±84/11 و کم‌ترین میانگین مربوط به بعد افسردگی 83/3±05/3 بود. بین میانگین نمرات پرسشنامه سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانشجویان ارتباط معنادار (229/0=r، 001/0 > p) وجود داشت؛ به طوری که با افزایش سلامت روان (نمره کلی پایین درآزمون) معدل دانشجویان (به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی) افزایش می‌یابد.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش که ارتباط معناداری بین سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانشجویان مورد مطالعه وجود داشت، لازم است مسایل روانی دانشجویان مذکور بیشتر بررسی شود و مراکز مشاوره روانی برای آنان فعال شود.