نگرش دانشجویان مقطع کارشناسی در مورد امتحان جامع مامایی در دانشکده پرستاری مامایی مشهد

مقدمه: امتحان جامع مهم‌ترین آزمون دانشجویان مامایی بوده و می‌تواند توانایی‌های حرفه‌ای آنان را ارزیابی نماید از آنجایی که این امتحان از دغدغه‌های عمده دانشجویان در طی دوران تحصیلی‌شان می‌باشد، مطالعه‌ای به منظور تعیین نگرش دانشجویان مقطع کارشناسی در مورد امتحان جامع مامایی در دانشکده پرستاری مامایی مشهد در سال 1387 انجام شد.روش‌ها: در این پژوهش توصیفی33 نفر از دانشجویان کارشناسی مامایی که در شهریور ماه 87 امتحان پایان دوره خود را گذرانده بودند، به روش نمونه‌گیری در یک مقطع زمانی مورد بررسی قرار گرفتند. جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته صورت گرفت داده‌های به دست آمده با کمک نرم افزار‌آماری spss و آمار توصیفی، همبستگی پیرسون، آزمون t و anova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نگرش دانشجویان در مورد امتحان جامع با میانگین و انحراف معیار 12/10±15/80 در سطح مطلوب برآورد گردید، که در این رابطه نقش میزان رعایت اصول اخلاقی و حرفه‌ای با میانگین 68/18±66/84 در بالاترین سطح و میزان برخورداری از زمان مناسب جهت اداره مراجع 69/21±02/71 در پایین‌ترین سطح بود. میانگین و انحراف معیار نمره نگرش دانشجویان به امتحان جامع در محیط زایشگاه 51/10±20/82، در درمانگاه زنان 78/11±38/81، درمانگاه مراقبت‌های قبل از تولد 91/13±82/80 و در بهداشت مادر و کودک 92/16±54/75 از کل نمره 100 بود. همچنین بین آگاهی دانشجویان از مفاد و فرم‌های ارزشیابی مربوط به امتحان جامع با نگرش آنها نسبت به امتحان در اکثر موضوعات ارتباط معنادار آماری وجود داشت.نتیجه‌گیری: نگرش دانشجویان مامایی نسبت به امتحان جامع در سطح مطلوب بود. لازم است علاوه بر تداوم و ارتقا برنامه‌های موجود، در جهت بهبود شرایط امتحان و آماده‌سازی دانشجویان جهت امتحان جامع از طریق آشنایی آنها با فرآیند ارزشیابی، اقدامات لازم انجام گیرد.