ارزیابی وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستار

مقدمه: بررسی وضعیت موجود عرصه‌های آموزش بالینی،تضمین‌کننده پیشرفت حرفه پرستاری در آینده خواهد بود. هدف از این مطالعه، ارزیابی وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری بوده است.روش‌ها: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعی،در دانشگاه علوم پزشکی اهواز طی نیمسال اول سال تحصیلی 88-1387، 133 نفر دانشجوی پرستاری کارآموز و کارورز به صورت نمونه‌گیری آسان و در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه پژوهشگر ساخته حاوی 33 سوال جهت بررسی نقاط قوت و ضعف آموزش بالینی، بین نمونه‌های مورد پژوهش توزیع و سپس کلیه پرسشنامه‌ها جمع‌آوری شد. داده‌ها با نرم‌افزار spss و به صورت آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردیدند.نتایج: دیدگاه کارورزان و کارآموزان در مورد آموزش بالینی به ترتیب با میانگین و انحراف معیار 78/0±49/3 و 6/0±14/3 در حد متوسط و در مرز خوب ارزیابی گردید. مهم‌ترین نقطه قوت آموزش بالینی از دیدگاه کارآموزان و کارورزان مربوط به ترتیب «اطلاع دانشجو از نحوه ارزشیابی بالینی در ابتدای دوره عملی» و برخورد مناسب مربی بالینی با میانگین 62/4 و 27/4 بود و مهم‌ترین نقاط ضعف به ترتیب عدم همکاری بخش با دانشجو با میانگین نمره 4/1 و عدم هماهنگی بین آموخته‌های تیوری و فعالیت‌های بالینی با میانگین نمره1/2 گزارش گردید.نتیجه‌گیری: وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان در حد متوسط بود. تقویت جنبه‌های مثبت و اصلاح نقایص می‌تواند گامی موثر در راستای ارتقای کیفیت آموزش بالینی باشد و بازنگری توسط مسوولین آموزشی برای یک محیط بالینی آموزشی مناسب، پیشنهاد می‌گردد.