مقایسه اشتیاق به یادگیری همراه در دانشجویان علوم پزشکی قبل و بعد از شروع بیماری کووید 19

مقدمه: یادگیری همراه به عنوان یک تغییر پارادایم در چارچوب یادگیری الکترونیکی بعد از شروع بیماری کرونا و تغییرات در نحوه آموزش دانشگاه‌ها از سنتی به دیجیتال از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شده است. این مطالعه با هدف مقایسه اشتیاق به یادگیری همراه در دانشجویان علوم پزشکی قبل و بعد از دوران کرونا انجام شد.روش‌ها: این مطالعه توصیفی در سال‌های 1398 و 1400 با مشارکت 358 دانشجو به روش نمونه در دسترس انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد اشتیاق به یادگیری همراه برگرفته از مطالعات دیگر‌، قبل از شیوع بیماری کرونا در زمستان 1398 و بعد از آن در بهار 1400، جمع‌آوری گردید.تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آزمون تی زوجی انجام شد. نتایج: میانگین نمره اشتیاق به یادگیری همراه، قبل و بعد از کرونا به ترتیب 30.29 ± 162.58 (از مجموع 225 نمره) و 28.56 ± 176.55 بود و از لحاظ آماری معنا‌دار بود (0.001=p، 14.36t=). بین میانگین متغیرهای خودمدیریتی در یادگیری (قبل 33.41، بعد 36.8) (0.001=p، 15.51=t)، نگرش (قبل 19.46، بعد 21.63) (0.001=p، 15.99=t)، استفاده آموزشی (قبل 33.66، بعد 36.65) (0.001=p، 8.71=t)، اثربخشی یادگیری همراه (قبل 6.81، بعد 7.89) (0.001=p، 15.19=t) و قصد رفتاری (قبل 7.81، بعد 10.18) (0.001=p، 22.93=t) در تفاوت معنا‌داری وجود داشت. با این حال بین میانگین دوستدار تکنولوژی، جذابیت درک شده، سهولت درک شده در دو مرحله تفاوت آماری معنا‌داری وجود نداشت (0.05

Comparison of willingness to mobile learning in medical sciences students in before and after the beginning of the COVID-19 outbreak

Introduction: Mobile learning as a paradigm shift in the context of elearning has become particularly important after the beginning of the COVID19 outbreak and shift from the conventional methods to digital learning in universities. This study endeavored to study the willingness to mobile learning in medical sciences students in before and after the beginning of the COVID19 outbreak.Methods: This descriptiveanalytical study was conducted in the academic years 20202021 with the participation of 358 students. Data were collected through a standard questionnaire of willingness to mobile learning two times in the study before the outbreak of COVID19 outbreak in Iran on February 2020 (T1) and again in May 2021 (T2). Results: The mean scores of willingness to mobile learning at two rounds were 162.58 ±30.29 and 176.55 ±28.56, respectively, which was significant (t=14.36, P=0.001). In addition, there was a significant difference between the mean of selfmanagement (before 33.41, after 36.8) (t=15.51, P=0.001), attitude (before 19.46, after 21.63) (t=15.99, P=0.001), pedagogical use (before 33.66, after 36.65) (t=8.71, P=0.001), efficacy of mobile learning (before 6.81, after 7.89) (t=15.19, P=0.001) and behavioral intention (before 7.81, after 10.18) (t=22.93, P=0.001) in both rounds. However, there was no significant difference between the mean of the dimensions technophilia, perceive attraction, and perceived ease in the two measurement steps (P= 0.001).Conclusion: The willingness to mobile learning has increased after about 1.5 years of the beginning of the COVID19 disease outbreak in medical students, which indicates the high acceptance and desire of students to mobile learning. Therefore, the use of mobile technologies for learning purposes during the COVID19 to fill the study gap and its continuation in the post corona is recommended as a complementary method in education.